Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

kann ik dat no met jiu iuthaulen? Bringet en mui hiar! Do bröchten soe em den
Jungen. Os hoe Jesus sog, rait en doe baise Goest wir. Hoe fell uppen Erdbodden,
woöle un schuüme. Jesus froge den Fadder: Wo lange hät hoe dat oll hat? Doe sia:
Fan lütk up an. Doe baise Goest hät en oll faken int Fuür un int Wader smieden,
ümme en dautteomaken. Wenn diu kanns, dann help us un erbarme dui! Jesus sia:
Diu seggs: Wenn diu kanns. Doe Glauwen hät, kann olls. Do roep doe Fadder fan
dem Jungen met Trainen innen Augen: Ik glaiwe, Her. Help mui giegen den
Unglauwen! Os Jesus sog, dat no moer Luüe tohaupeloepen, drüwwe hoe dem
unroeggen Goeste un sia: Diu stumme un taube Goest, ik soegge dui: Go fan em
un kumm nich wir truügge no em! Do schroegge hoe, rait dat Kuind hen un hiar un
geng weg. Dat Kuind lagg do os daude, dat doe Luüe oll sian: Niu est hoe daude.
Owwer Jesus namm en bui der Hand un richte en up. Do kamm hoe wir teo sik. Os
Jesus nohius geng, frogen en doe Jünger: Wo geng dat teo, dat wui en nich
iutdruiwen können? Hoe antweorde: Bui düöser Ort fan Goestern goet dat nich
anners os duür Bian un Fasten.
9, 30-32
Dann gengen soe fan dor weg un wanneren duür Galiläa. Hoe woll owwer nich,
dat dat bekannt weor. Hoe make den Jüngern klor un sia nen, doe Minskensuone
mösse den Minsken iaren Hännen iawergiewen weren un soe woören en
ümmebringen, owwer droe Dage no suinem Daue woöre hoe wir upston. Soe
ferstönnen suine Woöre nich un wören teo bange, en teo frogen.
9. 33-37
Soe kaimen wir no Kapernaum. Os soe tohius wören, froge hoe soe: Wat häww jui
unnerwiagens teo kuüren hat? Soe swiegen stille. Soe hedden doriawer kuürt, wer
fan ienen doe gröttste wöre. Do sedde hoe sik, loet doe Twialwe kuomen un sia:
Doe fan jiu doe erste suin well, doe mott doe ollerleste suin un doe Knecht fan
ollen. Dann namm hoe oen lütk Kuind un stelle et tüsken doe Jünger, namm et
innen Arm un sia: Doe sonn Kuind in muinem Namen upnimmet, doe nimmet mui
sümst up. Un doe mui upnimmet, doe nimmet den up, doe mui schicket hät.
9, 38-41
Do sia Johannes: Mester, wui häwwet oenen Mann soen, doe in duinem Namen
baise Goester iutdraif, us owwer süss nich folge. Dem häww wui dat ferbuan. Jesus
sia: Dat hedde jui em nich verboen sollen. Wenn hoe in muinem Namen Wunner
doöt, dann kann hoe nich Laiges fan mui soeggen. Doe nich giegen us est, doe est
met us. Doe jiu oen Glass Wader gifft, wuil jui Christus suine Jünger send, doe sall
dofor belaunt weren.
9, 42-50
Doe oenen fan den Geringen, doe Glauwen häwwet, teo Sünne ferfört, for den
wöre et biader, dat em oen Müölenstoen ümmen Hals biunen un hoe dann inne
Soe smieden woöre. Wenn doe Hand dui teo Sünne ferfoören well, dann howwe
soe af. Et est biader for dui, dat diu os Krüöpel duürt Liewen goes, os dat diu twoe
Hänne häs un inne Hölle smieden wers. Wenn dat Auge dui teo Sünne ferfoören
well, dann ruit et iut. Et est biader for dui, dat diu met oenem Auge int Hiemelruik
kümmes, os dat diu twoe Augen häs un inne Hölle smieden wers; do werd iar
60