Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

Wenn jui jiu fan dem Goeste loen lodet, dann sto jui nich mer unner dem Gesedde.
Wat iut der Lust Laiges kümmet, dat est jiu bekannt: Oebriaken, Heoren, Swelgen,
Afgötteruigge, Heksen, Struit, Twist, Afgunst, Wiut, Schoelen, Slechtmaken,
Hassen, Morden, Siupen, Friaden un sau wat; fan den, doe sau wat deot, häwwe ik
jiu oll seggt un soegge ik jiu no ens, dat soe Gott suin Ruik nich iarwen küönt. Wat
doe Goest Geoes bringet, est auk bekannt: Loefte, Froöde, Fruide, Geduld,
Fründskop, Geothoet, Glauwe, Sachtmeot, Kuüskhoet. Met süöken Dingen hät dat
Gesett niks teo deon. Doe Christus anhairen witt, doe müöt sik met iaren Sünnen
kruüßigen loden. Wenn Gott suin Goest in us wuont, dann müöt wui dat auk in
iusem Liewen bewuisen. Trachtet nich no Ere for oenanner, dat jui jiu domedde
tiarget un iargert.
6, 1-6
Broör, wenn jui oenen fan jiu andriapet, doe Sünne doöt, dann helpet em wir
sachtmoödig os Christen trechte, doe Gott suinen Goest häwwet. Soet owwer teo,
dat jui nich sümst in Sünne falt. Doe oene sall dem annern doe Lasten driagen
helpen; dat est Christus suin Gesett. Doe do mennt, hoe wöre wat, un est doch niks,
doe bedrüggt sik sümst. Joeder sall suin oegen Wiark pruüfen un suin Urdoel
doriawer for sik behaulen; dann werd hoe nich graut up annere herafkuiken.
Joeder hät geneog met suiner oegen Last teo deon. Doe Unnerricht in Gott suinem
Weore kriggt, mott suinem Lerer met dem doenen, wat hoe for geot höllt.
6, 7-10
Lodet jiu nich iremaken; Gott lött sik nich ferspodden. Wat doe Minske iutsaigget,
dat werd hoe auk inarnen. Doe up suine Lust saigget, doe werd fan der Lust dat
Ferdiarwen inarnen. Doe up den Goest saigget, doe werd fan dem Goeste dat
oewige Liewen inarnen. Lodet us deon, wat geot est, un nich moöe weren. Wenn
suine Tuit kuomen est, dann were wui inarnen, wenn wui nich nolodet. Wui häwwet
niu no Geliagenhoet doteo; dorümme lodet us an joedem Geoes deon, am
moesten owwer an Broörn innen Glauwen.
6, 11-18
Soet jiu ens muine Schrift an, wat for graude Beokstawen dat send, doe ik sümst
schriewen häwwe! Olle, doe bui annern no wat goelen witt, dränget jiu, dat jui jiu
besnuin lodet; soe deot dat owwer, wuil soe ümme Christus suin Kruüß nich
ferfolget weren witt. Wenn soe sik auk besnuin lodet, dann hault soe doch dat
ganße Gesett nich. Soe witt dat auk blaut, wuil soe domedde prolen küönt, dat soe
wat iut jiu maket häwwet. Mui est an niks wat geliagen, wo ik mui medde prolen
kann, os blaut an Jesus Christus suinem Kruüße; domedde est for mui doe Welt
daude un sen ik daude for doe Welt. Besnuin loden odder nich, dorup kümmet et
bui Christus nich an, blaut dorup, dat wui nuigge Minsken weret. Fruiden sall up
olle kuomen, doe bui düöser Insicht bluiwet. Gott sall sik iawer soe erbarmen; soe
süöt os dat rechte Israel suin Folk suin. Niu drüöwe jui mui ninne Moögge mer
maken. Wat ik in Christus suinem Denst luin häwwe, dat est an muinem Luiwe teo
soen; ik driage doe Narwen os Aftoeken. Doe Gnade fan iusem Heren Jesus
Christus sall met jiuem Goeste suin. Amen.
236