Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

hadde sik fornuamen, hoe wolle an Ephesus forbuifoören un ninne Tuit in Asien
ferloesen. Hoe uile; wuil hoe Pingsten in Jerusalem suin woll, wenn et iawen
mögglik wöre.
20, 17-35
Fan Milet schicke hoe Buan no Ephesus un loet doe Ellsten inner Gemoene no sik
kuomen. Os doe ankaimen, sia hoe: Jui wiedet, wo ik doe ganße Tuit iawer bui jiu
liewet häwwe, fan dem ersten Dage an, os ik no Asien kamm. Ik häwwe dem Heren
doemoödig doent, faken met Trainen un Kummer, doe mui iawerkamm, wuil mui
doe Jiuden ferfolgen. Ik häwwe jiu niks ferswiegen, wat jiu doenlik suin kann, wenn
ik jiu innen Scheolen un innen Huüsern priege un upmuntere. Ik häwwe Jiuden un
Gruichen ermant, soe sollen sik teo Gott bekeren un an iusen Heren Jesus Christus
laiwen. Ik roese niu no Jerusalem, wuil doe Goest mui drifft, un woet nich, wat ik do
deon sall. Ik woet blaut, dat doe Hoelige Goest mui in ollen Stian betuüget, dat et
dor Gefängnis un Loeden for mui giewen werd. Owwer dat höllt mui nich truügge
un auk dat Liewen güllt mui niks, wenn ik blaut met dem Denste teo Enne kuome,
den ik fan dem Heren Jesus kriegen häwwe, dat ik doe geoe Buaskop fan Gott
suiner Gnade ferkünnigen sall. Ik woet, dat jui mui nich wuirsoen süöt, jui olle, doe
ik besocht häwwe, wuil ik jiu Gott suin Ruik ferkünnigen soll. Dorümme betuüge ik
jiu fandage, dat ik an dem Bleoe fan jiu unschüllig sen. Ik häwwe jiu niks
ferswiegen un häwwe jiu Gott suinen ganßen Rot un Willen bekanntmaket. Achtet
up jiu sümst un up doe ganße Gemoene, in der jiu doe Hoelige Goest teo
Bischöffen bestellt hät, dat jui dem Heren suine Gemoene hoön süöt, doe hoe duür
suin oegen Bleot gewunnen hät. Ik woet, dat no muinem Afschoede wille Wülwe
bui jiu inbriaken weret, doe doe Gemoene nich schaunen weret. Auk iut der
Gemoene sümst weret Männer upston un ferkerde Dinge leren, ümme doe Jünger
for sik teo gewinnen. Dorümme waket un denket doran, dat ik droe Jore lang Dagg
un Nacht nich noloden häwwe, joeden fan jiu unner Trainen teo ermanen. Niu
iawerlode ik jiu Gott un dem Weorde fan suiner Gnade. Doe kann jiu uprichten un
jiu dat Iarwe met ollen giewen, doe hoeliget send. Sülwer, Gold un Klair häwwe ik
fan nich oenen annuamen. Jui wiedet sümst, dat ik for mui un auk for doe, doe bui
mui wören, met muinen Hännen arboedet häwwe. Ik häwwe jiu wuiset, dat wui sau
arboeden un auk no for doe Swacken suargen müöt, un dobui an dat Weort fan
iusen Heren Jesus denken süöt, dat hoe sümst seggt hät: Giewen est sialiger os
niemen.
20, 36-38
Os hoe dat seggt hadde, fell hoe uppe Knoee dal un bia met ollen. Soe grienen
bedroöwet un fellen Paulus ümmen Hals un küssen en. Am moesten wören soe
doriawer bedroöwet, dat hoe seggt hadde, soe sollen en nich wir wuirsoen. Dann
gengen soe met bet an dat Schepp.
21, 1-6
Os wui Afschoed nuamen hedden, förde wui luike up Kos teo un kaimen den
annern Dagg no Rhodus un fan dor no Patara. Dor droöpe wui oen Schepp, dat no
Phönizien foören woll. Wui gengen dorup un förden wuider. Os wui Cypern in Sicht
kriegen, loede wui dat links luiggen un förden no Syrien un kaimen in Tyrus an.
Dor soll dat Schepp doe Fracht iutlan. Wui söchten dor doe Jünger up un bliewen
173