Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

1, 26-31
Kuiket jiu ens doe an, doe fan jiu bereopen send, loewe Broör, do send nich fiele
tüsken, doe inner Welt os kleok, hauge un forniem goelt. Wat doe Welt for dairlk
höllt, dat hät Gott iutwält, dat hoe doe Wuisen domedde beschiamet, un wat doe
Welt for swack höllt, dat hät Gott iutwält, dat hoe doe Starken domedde beschiamet.
Wat doe Welt nich ankicket un nich achtet un wat do niks bedütt, dat hät Gott iutwält
un maket dat tonichte, wat wat suin sall. For Gott sall sik ninn Minske wat imbillen.
Gott allaine häww jui dofor teo danken, dat jui met Jesus Christus in Gemoenskop
liewet; doe est duür Gott iuse Wuishoet, Gerechtigkoet, Hoeligkoet un Rettung. Do
stoet sau schriewen: Doe wat Hauges suin well, doe sall met Gott wat Hauges suin.
2, 1-5
Os ik no jiu kamm, loewe Broör, häww ik auk nich met haugen Woören un grauder
Wuishoet Gott suine geoe Buaskop prieget. Ik woll jiu niks anners ferkünningen, os
dat Jesus Christus, iuse Hoeland annen Kruüße stuorwen est. Ik litt bui jiu an
Swäcke, Angest un Biewen. Wat ik sia, dat wören nich starke Woöre un wuise
Gedanken, owwer et bewuise Goest un Kraft. Jiue Glauwe soll sik up Gott suine
Macht un nich up den Minsken iare Wuishoet grünnen.
2, 6-16
Wat wui soegget, est auk Wuishoet bui den, doe goestlik wuider send, owwer nich
Wuishoet fanner Welt un fan den Haugen inner Welt, doe doch fergot. Wat wui
soegget, est Gott suine Wuishoet, doe for der Welt ferbuargen est. Düöse Wuishoet
hät fan Oewigkoet hiar in foriut bestimmet, dat wui doe Herlikkoet häwwen süöt.
Düöse Wuishoet häwwet auk doe Haugen inner Welt nich kennt. Wenn soe doe
kennt hedden, dann hedden soe den Heren iut der Herlikkoet nich kruüßiget. Wui
soegget dat, wat schriewen stoet. Wat ninn Auge soen, ninn Aur haurt un ninn
Hadde ant hät, dat wat Gott for doe bestimmet hät, doe en loef häwwet, dat hät us
Gott duür den Goest wuiset. Doe Goest söcht no ollen Dingen, auk no Gott suinen
Grünnen. Wer woet one dem Minsken suinen Goest, wat in dem Minsken sitt? Sau
kennt auk nich oene Gott os blaut doe Goest fan Gott. Wui häwwet owwer den
Goest kriegen, doe fan Gott stammet un nich der welt iaren Goest. Dorümme küön
wui wieden, wat Gott us giewen well. Dat ferkünnige wui met Woören, doe iut Gott
suinem Goeste stammet un nich met Woören, doe us den Minsken iare Wuishoet
gifft. Doe Minske, doe sik up suine Kleokhoet ferlött, nimmet goestlike Dinge nich
an, doe fan Gott stammet. Dat send em dairlke Dinge; doe ferstoet hoe nich; doe
müöt em goestlik iutleggt weren. Doe Gott suinen Goest hät, doe ferstoet olls, werd
owwer sümst fan den annern nich ferston. Wer hät Gott suine Gedanken
begriepen? wer kann em Rot giewen? Wui häwwet Christus suinen Sinn.
3, 1-4
Os ik no jiu henkamm, konn ik erst män os met Kinnern fan Jesus Christus met jiu
kuüren un nich os met Luüen, doe fan goestliken Dingen oll wat ferstot. Mialke
häww ik jiu teo drinken giewen; swore Kost könn jui nau nich ferdriagen, auk
fandage nau nich. Jui send no wuit truügge, sau lange os no Uiwersucht un Struit
bui jiu est. Jui send no unchristlik un liewet no os doe annern. Wenn doe oene
seggt: Ik sen for Paulus, un doe annere: Ik sen for Apollo, sen jui dann nich justsau
os doe annern?
204