Das Neue Testament in die ostwestfälisch-niederdeutsche Mundart ...

18, 12-17
Os Gallio Landfuaget in Achaja was, wören doe Jiuden oenig weoren un fellen
iawer Paulus hiar un bröchten en for den Richtersteol un sian: Düöse kuürt dem
Folke for, soe mössen Gott anners doenen, os innen Gesedde stoet. Os Paulus sik
wuiren woll, sia Gallio teo den Jiuden: Wenn sik dat ümme Ferbriaken un Laighoet
hannele, loewe Jiuden, dann naime ik jiue Klage gern an. Wuil sik dat owwer
ümme doe Lere, ümme besonnere Namen un ümme dat Gesett hannelt, müö jui
sümst soen, wat jui domedde anfanget. Ik will do nich iawer richten. Sau wuise hoe
soe af. Doe griepen doe Gruichen Sosthenes, den Iawersten fan dem
Scheolforstanne, un sloögen en dichte for dem Richtersteole, owwer Gallio
kümmere sik do nich ümme.
18, 18-23
Paulus blaif no lange in Korinth. Dann namm hoe Afschoed un forde met Priska un
Akwila no Syrien. In Kenchrea loet hoe sik dat Hor snuin; hoe hadde wat luawet. In
Ephesus trenne hoe sik fan Priska un Akwila. Hoe geng dor blaut inne Scheole un
unnerhoel sik met den Jiuden. Soe bidden en, hoe solle no länger bluiwen, owwer
hoe geng do nich up in. Hoe namm Afschoed un sia: Ik mott dat naichste Fest in
Jerusalem fuiren, owwer wenn Gott well, dann kuome ik naichstens wir huirhen.
Sau forde hoe fan Ephesus af. In Cäsarea geng hoe ant Land un roese dann no
Jerusalem, gruüße dor doe Gemoene un geng wir truügge no Antiochien. Hoe
ferwuile dor oene Tuitlang un roese dann wuider un taug duür Galatien un
Phrygien un stiarke doe Jünger innen Glauwen.
18, 24-28
Do kamm oen Jiude iut Alexandrien no Ephesus. Doe hoede Apollos. Doe priege
un was medder Schrift bekannt. Hoe kenne auk dem Heren suinen Wegg un lere
olls genau, wat em iawer Jesus bekannt was. Hoe kenne owwer blaut dem
Johannes suine Taufe. Doe feng an, inner Scheole fruigg teo priegen. Os Priska un
Akwila en hairen, naimen soe en bui sik up un loögen em Gott suinen Wegg no
biader iut. Os hoe sik fornamm, no Achaja teo roesen, muntern en doe Broör doteo
up un schriewen an doe Jünger in Korinth, soe sollen en bui sik upniemen. Os hoe
dor ankamm, weor hoe fielen gloöwigen Jiuden teom grauden Siagen. Hoe tratt
bestännig giegen doe Jiuden up un bewuise nen iut der Schrift, dat Jesus doe
Christus est.
19, 1-7
Os sik Apollos in Korinth uphoel, roese Paulus duür doe Länner buawen innen
Biargen un kamm dann no Ephesus un faun dor oenige Jünger. Hoe froge soe:
Häww jui auk den Hoeligen Goest kriegen, os jui gloöwig weoren send? Soe sian:
Wui häwwet nich ens haurt, dat et oenen Hoeligen Goest gifft. Do froge hoe: Up
wen sen jui denn taufet? Soe sian: Up Johannes suin Taufe. Paulus sia: Johannes
hät oene Taufe lert, doe den Sinn ännert, un hät teo dem Folke seggt, soe sollen
an den laiwen, doe no em kaime; dat est Jesus. Os soe dat hairen, loeden soe sik
up dem Heren Jesus suinen Namen taufen. Os nen Paulus dann doe Hänne
upleog, kamm doe Hoelige Goest up soe; soe können met annern Tungen kuüren
un wuissoeggen. Dat wören an twialf Mann.
170