:--': ~T~ -'--- ~

1 04 INHOUD VAN
wijn den dood vonden . Die angst en schroom, die teere list, dat
lugubere van het nog sprekend hoofd en dan eindelijk :
Zij nam het hoofd al by het haer
En waschte het in een bronne klaer .
Zij zette haer schrylings op het ros,
Al zingend en klingende reed zy door 't bosch .
Die moeder, die angstig vorscht naar haar zoon, heer Halewijn,
en het koele, ontstellende antwoord van het meisje . Haar komst
aan haars vaders slot ;
Toen ze aen haers vaders poorte kwam,
Ze blaesde den horen als een man - -
Daer werd gehouden een banket,
Het hoofd werd op de tafel gezet 1) .
Dit lied is van een zeldzame metalen pracht, hard, met een
klank van rinkelend kristal erin en in zijn stoute forschheid
met een mengeling van teeren schroom, van een altijd nieuwe
bekoring.
En dan is daar het lied van heer Danielken, de Tannhausersage
. Zeven jaar rustte Danielken in de armen van Venus ; als hij
in oprecht berouw om genade smeekt, wordt hij terug gestooten in
de zonden door het hoogste kerkelijk gezag en toch lag Gods
barmhartigheid voor hem bereid .
Wat een begrip van de grillige onberedeneerdheid, de koelewreedheid
der vrouw reeds in „Thysken van den schilde", Thysken, die
geroofd en gemoord heeft om zijn boelken, die dragen wou ,dat
silver ende root gulden" . Nu zit hij gevangen en wacht op de
galg. Als zijn boel het hoort,
Si dede haer paerdeken sadelen ende toomen .
Si reedt to Delder al voor dat hooge huys .
Ze wil zijn ,fiere ionghe lijf" redden . Thysken steekt zijn hoofd
het raam uit en verwijt haar, dat hij al zijn misdaden om haar
deed ; dan is ze plotseling onverbiddelijk .
') Horae Belg., II, No. 9.