:--': ~T~ -'--- ~

BEETS ALS HUISELIJK POEET 605
Beets, volkomen teruggekeerd van de dwalingen zijns weegs,
na zijn would-be romantische periode, na het zich dronken drinken
door het voetje to kussen van Byron's glas, na zijn ,zwarten
tijd", heeft zich - zijn Camera staat to zeer apart, daarover wil
ik liever bij een andere groep een woordje zeggen - ontwikkeld
tot den eenvoudigen, trouwen, huiselijken dichter, die aardige
lievigheden in de natuur opmerkt, met stillen weemoed spreekt
van godsvrucht en deugd, treffende tafereeltjes uit het volksleven
weet to teekenen en soms wel eens geestig een puntdicht in elkaar
kan draaien, alles op de manier van Tollens ongeveer, minus de
puntdichter . Hij is bovendien min of meer onze Poet Laureate
(met een paar lintjes als eenig honorarium natuurlijk) geworden,
die bij alle gebeurtenissen in het Hollandsch huisgezin van staat,
bij geboorte, huwelijk en dood van de Oranjes, bij nationale
gedenkdagen en onthullingen van standbeelden de aangewezen
persoon was om de Tier to tokkelen .
Toch moet men hem niet onderschatten . Hij wist het gemoed
van zijn yolk wel to treffen en dat kan toch ook zijn nut hebben .
Een Lentelied met den aanhef
Had ik uw adem, Nachtegalen 1
Uw zilvertoon,
Langs alle heuvlen, alle dalen,
Zou ik uw smeltend lied herhalen,
Zoo vol, zoo schoon !
dat we nu met stilzwijgen voorbijgaan, pakte en roerde eenmaal
het hart van den nuchteren Hollandschen burger . Zijn Beets was
hem alles . Die nachtegaal, het officieele poetische beestje voor den
burgerman, waarnaar hij expres 's avonds, als de avondboterham
al op was, ging luisteren in het plantsoen, - want daar moest
er een zitten, zeien ze, - die nachtegaal en dan daar de ,adem"
van to hebben, om de natuur en Gods lieve schepping mee to
loven, nee maar! Aan The Skylark zullen we hier liever maar
niet denken .
Met zijn Vedeldeuntje bij de wieg :
Daar was een kleine jongen,
Fiedeldo, fiedeldom, fiedeldie, fiedeldooi,
Daar was een kleine jongen,
Zijn moeder vond hem mooi