:--': ~T~ -'--- ~

3 98 LUCAS ROTGANS
strijding had gevonden, to keer gaat tegen de volgers van Nil . Al
de pamfletten, spotverzen en verdere hatelijkheden, waarin deze
nietige, maar niettemin venijnige twisten tusschen de mindere
goden zich uitten, vormen een litteratuur op zich zelf .
Pels had in 1668 zijn treurspel Didoos Doot uitgegeven ; hij liet,
om het ernstige en komische to vereenigen, er zijn khicht Julfus
tusschendoor spelen .
Lingelbach kwam in 1687 in zijn treurspel Cleomenes wat terug
van zijn liefde voor de Fransche klassiek en hamerde als Asselijn
op eigen vinding . Toch ziet hij er geen bezwaar in om in zijn
klucht De ontdekte schijndeugd (als Asselijn's Jan Klaaz door
Troost in een pastel, in het Mauritshuis, vereeuwigd) het motief
van Noseman's Lichte Klaartje to volgen .
Met al deze rumoerige heeren vormt Lucas Rotgans (1654-
1710) door zijn patricische rust en waardigheid een tegenstelling .
Door zijn hoogdravenden, gezwollen toon kunnen we hem bij Vos
en de zijnen groepeeren, door zijn paar treurspelen naar Fransch
model kan hij eer bij Nil een plaats vinden . Hij voelt zich zelf
verwant aan Brandt en Vollenhove . In zijn bekende Boerenkermis
leeft nog wel wat van Breero's mooie realisme . Maar hij heeft
niet de echte liefde voor de werkelijkheid . Hij moet zich uit zijn
hautaine rust rukken, om er ten halve in mee to leven . De rentenier
op zijn buiten aan de Vecht ziet uit de hoogte neer op al dat
fuivende lagere yolk .
A . J . KRONENBERG, Nil Volentibus Arduum, Deventer. 1875. - J . TE WINKEL,
Mr . Joan Blasius als vertegenwoordiger van de romantische richting onzer letterkunde
in de 17de eeuw (in Bladzijden nit de Gescb . der Ned . Letterk ., Hrlm . 1881) . -
J . F . M . STERCK, Uit het Amsterdamsche tooneelleven op het erode der XVIIde eeuw,
(Handelingen Mij . Letterk ., 1912-13 . 97) . - J . BAUWENS, L'influence de Corneille
en Hollande, 1922 .
EENIGE ,REFORMATEURS"
Wie de groote godsdienstige en wijsgeerige beweging in de laatste
helft der 17de eeuw ten onzent zou gaan beoordeelen naar den
persoon en het werk van Jan Zoet (1614?-1674), houder van
een herberg of wijnhuis to Amsterdam na een rumoerige jeugd,
komt op een verkeerd spoor en moet die beweging onrecht doen .
Zoet was een schreeuwerige, oppervlakkige praatj esmaker, zooals
er zich bij iedere groote uiting in het zoeken en streven der