:--': ~T~ -'--- ~

DE ZOEKERS VAN SCHOONHEID
PIETER CORNELISZOON HOOFT
Hooft (1581-1647) is onze meest typische Renaissancist
als dichter en als wijsgeer, door zijn liefde voor het vormschoon,
maar meer nog door zijn volkomen opgaan in den geest van het
wijsgeerig denken en voelen der Renaissance ; hij is onze Petrarca
en onze Ronsard, de geestdriftige minnaar der schoonheid in
de natuur en kunst, die door gestadig zoeken en werken is gekomen
tot een fijnheid van vormen en geestesbeschaving, zooals we
nergens in de 17de eeuw to onzent aantreffen, maar daarbij toch
v66r alles geleid is door de gaven, die de Natuur hem had geschonken,
door zijn eigen natuurlijk gevoel voor den rijken
klank zijner moedertaal.
Hij sproot uit een Zaandamsch schippersgeslacht ; schamele
bakermat voor zulk een grandezza zal men meenen ; doch van een
dier voorvaderen gaat de traditie, dat hij als gezagvoerder op een
eigen schip, omgeven door zeven andere hem toebehoorende schepen,
ieder gecommandeerd door een zijner zoons, in de Sont
verscheen en bij den koning van Denemarken met heel zijn kroost
ten eten werd gevraagd 1) . Hoofts vader was koopman te Amsterdam,
doch al spoedig schepen, lid van de vroedschap en menigmaal
burgemeester, bekend om zijn libertijnschen geest, zijn
onbaatzuchtige toewijding aan de vrijheid en de grootheid van
zijn land .
In den zeventienjarigen jongeling, nauw de latijnsche school
ontwassen, speelde reeds de stoicynsche geest .
De hoochste eycken sietmen breecken
Die inde bosschen staet ;
Tgheweer uyt Jovis handt ghestreecken
De hoochste berghen slaet - -
Best dueren matelycke dinghen,
') Huet, Land van Rembrand, II, 2e druk, 315 .