:--': ~T~ -'--- ~

JACOBUS BELLAMY 485
H J . GROENEWEGEN, Paulus van Hemerl, Amst . 1889 . - J . KINKER, Gedichten,
Amst . 1819 .3dmn . - J . VAN VLOTEN, Verspreid en onuitgegeven dicht en ondicht van
Kinker, Hrlm . z . j . (1877) . - C . BUSKEN HUET, Feith en Kinker (Litt. Fant . 4de
rks., IX, 202) . - J . KOOPMANS, Kinker-studien (Taal en Letteren, XV en XVI) .
- B . H . C . K . VAN DER WYCK, Johannes Kinker. - P . F. TH. VAN HOOGSTRATEN
Kinker (Stud . en kritieken II, 80) . - J . VAN DEN BERGH VAN EYSINGA - ELIAS,
De Litterair-historische beteekenzs van Mr . Joh. Kinker (N . Gids, 26 jrg . I, 495) . -
N . BEETS, Leven en karakter van J . H . van der Palm, Leiden . 1842 . - A . KLUY-
VER, Een woord over Van der Palm (Taal en Lett ., I, 81) . - J . VOSMAER, Nagelaten
en verspreide Letter-arbeid, Den Haag . z . j . (1826) . -
BELLAMY EN ZIJN BRING
Men heeft bij den Nederduytschen Helicon een vergelijking gemaakt
met den Nieuwen Gids ; die vergelijking past oneindig veel
beter voor Bellamy en zijn kring . Zij voelen zich de dragers van
het nieuwe en ze zijn het inderdaad . Hier is het studentikooze
enthousiasme, dat doorslaat en erop inhakt, maar waarin we
toch direct het grootsche, het eerlijke, het machtig willende voelen
. Bij hen is kritiek en betoog in den vasten toon der onwrikbare
overtuiging en daarnaast zuiver dichterlijke werkzaamheid. Maar
in dezen dichterlijken arbeid is de litteraire actie nog een voornaam
element . Men produceert om to laten zien, hoe het zijn en worden
moet ; men maakt romances om de eer to hebben de eerste to
zijn in Holland, die het deed . Men wil „zijn krachten eens beproeven"
aan dit en aan dat, omdat het nu eenmaal op bet program
staat .
De grootvader van Jacobus Bellamy (1757-1786) was een
Zwitser . De dichter begon zijn carriere to Vlissingen als bakkersleerling
; hij heeft zijn dichterlijken aanleg als jongen gevoed met de
Bijbelverhalen, later met de dichters Vondel, Cats, Poot, Zeeus . Hij
gaat zich uiten in gloedvolle vaderlandsche zangen, en de liefde voor
de dochter van een scheepskapitein, Francisca Baane, ontvonkt het
gemoed van den jongen man tot minnepoezie . Een Vlissingsche
dominee gaat wat in hem zien, brengt hem in aanraking met een
Haagsch kunstgenootschap, - aanvankelijk liet de dichter zich
gedwee to recht wijzen - en weet to bewerken, dat eenige Vlissingsche
heeren hem tot predikant laten opleiden .
Met de klassieken heeft hij het nooit best kunnen vinden ; v66r
hij echter in '82 nog naar de Utrechtsche academie trok, had hij
reeds kennis gemaakt met een deel van de Engelsche en Duitsche