:--': ~T~ -'--- ~

1 30 RUUSBROEC'S LEVEN EN WERKEN
Deze drie trappen of staten vinden we ook terug in het ,boek
der VII trappen in den graet der gheesteliker minnen", waarmee
men opklimt tot het schouwend leven . De drie eerste trappen
vormen het werkende leven, nl . dat wij ,eendrachtich ende
eenwillich sijn metten wile ons Heren", dan ,wiUiche armoede"
en 3° „reynicheit der sielen ende suverheit van lichame ." Het innighe
leven wordt gevormd door ,ghewarighe oetmoedicheit",
,,edelheit alre doechde ende alre goeder werke" .
Het schouwend leven wordt bereikt door een,,claer insien, puer
van gheeste ende van ghedachten" en ,alse wi boven alle name
die wi Gode gheven ofte creaturen, versterven ende overliden in
ene ewighe onghenaemtheit daer wi ons verliesen" .
Geheel dezelfde indeelingen van het mystieke leven in drie staten
vinden wij terug bij Mande, die trouwens veel, ook van Tauler,
Bonaventura en anderen, bijna woordelijk heeft overgenomen .
Johannes van Ruusbroec werd in 1294 to Ruysbroeck bij Brussel
geboren . Van zijn elfde jaar wijdt hij zich aan de theologische
studie to Brussel bij een bloedverwant, die kanunnik was aan de
Ste Gudule.Op zijn 24ste jaar wordt hij kapelaan aan die kerk . Op
zijn 50ste gaat hij met een anderen kapelaan van de Sainte Gudule
wonen in het Sonienbosch ; daar stichten ze in het Groenendael een
huis, waar zich eenige anderen bij hen voegen en zij den regel van
de regulieren van Sint Augustinus aannemen . Ruusbroec wordt
prior . 0 . a . Tauler en Geert Groote komen hem daar bezoeken . Hij
sterft in 1381 . De Chierheit der geesteleker Brulocht was in 1350
voltooid . Van 1359 is de Spieghel der ewigher Salicheit . Verder
schreef hij nog Vanden Rike der Ghelieven , Dat hantvingherlyn
oft vanden blickenden steene, Van seven sloten, Vanden
vier becoringhen, Vanden twaelf beghinen . Van den XII
dogheden wordt thans niet meer aan Ruusbroec toegeschreven .
Schoonheid heeft Ruusbroec niet gezocht in zijn werken, maar
ze zijn een bewijs, hoe een schoone, klare ziel, een welgeordende
geest, waar hij spreekt over dingen, die hem ganschelijk vervullen,
als van zelf een schoonen, krachtigen, eenvoudigen, klaren
vorm vindt . Zijn scherpe waarneming, zijn sterke verbeelding
hebben hem gemaakt tot den prozadichter . Hoe weet hij uit natuurschildering
en teekening van het dagelijksch leven pracht
van gelijkenissen to ontwikkelen ; hoe weet hij in teere lyriek zijn
droomen van zaligheid uit to zingen !