:--': ~T~ -'--- ~

VERDERE STRIJD OVER DE AUTEURS 75
vbor de vinding van het Dycksche hs ., aan twee auteurs had geloofd,
kwam terug van zijn hypothese en zag in den Reinaert het
werk van een auteur. Den naam Aernout uit het Dycksche hs .
achtte hij een verschrijving voor Perroot d . i . Perrot de Saint
Cloud, die in de voorrede van de Fransche branche wordt genoemd
1 ) .
Hierbij sloot zich Kluyver in hoofdzaak aan 2), waarop Muller
weer de beide dichters Aernout en Willem trachtte to handhaven,
echter zoodanig, dat Aernout het eerste gedeelte geschreven heeft
en Willem het laatste en den proloog 3) . Daarmee klopt, dat men
sedert aan het slot van Reinaert I als acrostichon heeft meenen
to lezen : ,Bi Willeme" 4 ) . Doch kan dit laatste misschien ook
weer tot steun strekken van hen, die een auteur aannemen ?
Het geheel is een parodie op de ridderromans ; deze was trouwens
al in le Plaid . Maar de Vlaamsche dichters hebben ze op een
uiterst geestige, dier- en menschkundige wijze doorgevoerd . Van
den proloog af, waar beweerd wordt, dat het epos geschreven is op
de bede van ,ene die in groter hoveshede gherne keert hare
saken" endat uit de hoogte afwijzen van aanmerkingen van dorperen
en doren tot de hoofsche woorden toe, waarmee Firapeel
„die coene" de gevangene heeren in naam van mijn here den coninc
in vrijheid stelt en een ,vri leen" aanbiedt, waarvoor hem ,vaste
hulde" gezworen moet worden . En dan de satire op de geestelijkheid
in den pastoor en zijn vrouw Julocke, op de biecht, die naar
mate zij scabreuzer zaken openbaart, meer de aandacht spant
van den kapelaan, op het slappe,lamme vorstelijk gezag, gesteund
door brute, domme, aanmatigende raadslieden, die voor iedere verleiding
bezwij ken ; de hebzucht naar koning Hermelincs schat bij
den koning en zijn gemalin, die zoo makkelijk is in to palmen .
Wat een humor in de plechtige begrafenis van Coppe en in de schildering
van het droevig lot, dat 's konings raadslieden beschoren
schij nt .
Dat alles is met een waste, zekere hand geteekend, alles trekt
levend voorbij onze verbeelding, terwijl het ons als met een rustigen,
fijnen glimlach wordt verteld . Hoe meesterlijk hebben de
1 ) De nieuwe proloog van den Reinaert en het Reinaertvraagstuk (Versl. en Meded .
der K . Vlaamsche Academie, Febr . 1920) . .
') N . Taalgids XIV. 225 .
3) Tijdschr . Mij . Letterk ., XLI, 65 .
') Tijdschr. Mij . Letterk . XLVI, 52 .