:--': ~T~ -'--- ~

756 KAREL VAN DE WOESTYNE
onder de oogen gekeken, en wanneer hij de kroon verbrijzelt, dan
is dat als de vernietiging van heel die ontoereikende wereld van
schijn . Maar het groote leven roept hem, daar buiten, in de oneindigheid
der stormende zee, en, achter zich de to enge liefde van
Helga latend, vlucht hij naar de eeuwige beminde, wier stem door
het geheele werk bruist en zingt ."
Ook Karel van de Woestyne (geb . 1878) ontwikkelde zich geheel
buiten onze Tachtigers om . Hij voelt zich een anarchistische
natuur, een onmaatschappelijk individualist ; hij duldt geen gezag
Bij hem is niet het reageeren op zintuigelij ke indrukken, maar het
opnemen van een algemeen wereldgevoel in zijn personaliteit ; hij
wil een muzikaal vertolker van de wereld zijn . De impressie ondergaat
een verwerking door het gevoel ; hij nadert de Fransche symbolisten
en zoekt een grootheid van lijn, die hij zelf Neo-classicisme
noemt 1 ) .
Verwey karakteriseert hem aldus : ,Hoofdzaak in de kunst van
Van de Woestyne is de lijn - de lijn en haar schoone bewegingen .
Ook daardoor toont zich zijn fransche oorsprong . Noordelijker
dichters hechten meer aan den bouw . De schoonheidsontroering
is bij hen een innerlijke eenheid, die, wanneer ze uit elkander
groeit tot woorden, in de evenredigheid en de doelmatigheid van
haar denken zich zelf zichtbaar maakt . Zuidelijker zangers doen
anders : hun schoonheidsgevoel is onafscheidelijk van schoone
lijnen die ze buiten zich gezien hebben . Zij voelen zich zelf als
het ware een telkens veranderde eenheid van schoone lijnen en
bewegingen . Die lijnen en bewegingen weer to geven, eenvoudig
en groot, of verwonden, grillig desnoods, dat is wat hen het meest
aantrekt" 2) .
Hij schreef o . a . Het Vaderhuis (1903), De Boomgaard der
Vogelen en der Vruchten, beide met Vroegere Gedichten in 1905
uitgegeven in Verzen ; De Gulden Schaduw (1910), Interludien
(1912) . Zijn proza verscheen in Janus met het dubbele voorhoofd
(1908) , Afwij kingen (1910), Kunst en Geest in Vlaanderen (1911) .
Hij schreef goede kronieken in De Groene Amsterdammer en
daarna in De Nieuwe Amsterdammer (Mosgroene) . Later kwamen
De Bestendige aanwezigheid (1918), Zon in den rug (1924), Beginselen
der chemie (1925) .
1 ) Zie D'Oliveira, De jongere generatie, p . 42 vlg.
1 ) Beweging, 1906, I, 248 .