:--': ~T~ -'--- ~

65 4 DE BETEEKENIS VAN AMAZONE
onderzoekingen van Bredius, Hofstede de Groot en anderen geheel
verouderd is . Als vertaler maakte hij de Ilias en Odyssee in
het oorspronkelijke metrum voor het groote publiek toegankelijk
(1878-'80) . In '73 had hij al in den hexameter zijn tocht,naar
Londen met drie vrienden geestig bezongen (Londinias) .
Zijn Vogels van diverse pluimage (1856-'72) bevatten novellen
schetsen, beschouwingen, waaruit zijn romantische aanleg en zijn
liefde voor de groote Duitschers Lessing, Goethe en Heine bhjkt,
en gedichten, waarin hij verschillende Grieksche metra trachtte
toe to passen . Dit deed hij uiterst gelukkig in zijn Grieksche idylle
Nanno (1882) . Zijn novelle Amazone (1880) en het reisverhaal Inwij
ding (1889, onvoltooid) zijn zeer verdienstelij ke prozawerken .
In beide is het hem v66r alles to doen om zijn ideeen over kunst
aan den man to brengen . Daardoor wordt de inhoud stellig belangrijk
en de Hollanders krijgen allerlei voor hen nieuwe dingen to
hooren, maar de novelle vooral lijdt er onder . Bovendien was Vosmaer
kriticus, maar van een zeer bijzonder allooi . Hij leeft het moderne
leven van zijn tijd in het buitenland mee ; het luidruchtig revolutionnaire
zit hem in het bloed ; hij dweept met Multatuli (Een
zaaier, 1874) ; hij haat het realisme en naturalisme ; en uit dit alles
wordt een kritiek geboren, die uit geestige, maar vaak onbekookte
uitvallen bestaat, een genoeglijk doorslaan en soms ook machtig
leuk raak slaan . Die kritiek verscheen in den Spectator, waar hij
zijn Vlugmaren schreef als Flanor . De meeste dezer vluchtige ontboezemingen
zijn in drie deeltjes Vlugmaren bij elkaar uitgegeven .
Door zijn medewerking aan de uitgave van Perk's Gedichten komt
hij in verband net de ,Beweging van '80" . Doch ook in zijn Amazone
verkondigde hij ideeen over poezie, die hier geheel nieuw
waren en direct in de Tachtigers voortleefden .
Vosmaer was als Potgieter in zijn hart een romanticus . De vereering
voor de klassieke schoonheid kwam eerst later en zit er min
of meer van buiten op . Hij krijgt daardoor het gevoel, of hij een
missie to vervullen heeft, - en er was inderdaad hier reeds lang
zoo'n plaats vacant, - hij wil zijn Volk inleiden in de verheven
schoonheid der Ouden, wil het Horatius leeren bewonderen, in
heilige extase brengen voor Grieksche tempels en beelden, inwijden
in het wijsgeerig godsdienstig denken der Grieken . ,Bij ons
valt nog alles to doen", zegt de jonge Frank, waar we telkens de
lichtelijk pedante Vosmaer achter voelen, als hij zich met zijn