:--': ~T~ -'--- ~

2 28 HET LEVEN VAN CAREL VAN MANDER
en beeldspraak betreft geheel overeen met sonetten van de
Pleiade-dichters . Toch blijken De Harduyn's sonnetten voor
zijn priesterwijding (1607) inderdaad gericht to zijn tot een bestaande
geliefde . Later schreef hij godsdienstige liederen vol
leven en kleur, maar ook daar kan hij zich niet losmaken van
Ronsard en Du Bellay ; toch werden gedichten als Clachte van
Maria benevens bet cruys, Maria cussende haer kindeken, Maria
tot haer suygende kindeken werkjes van persoonlijke schoonheid
in zoete welluidendheid en geestige naieve teekening . Naast
Van der Noot is De Harduyn een prachtige vertegenwoordiger
van de Fransche Renaissance in Zuid-Nederland .
Ook aan Jacob van Zevecote (1596-1642) mag bier even
herinnerd worden . Ook hij was een Gentenaar . In 1623 kwam hij
naar Holland, waar hij eenige jaren later professor to Harderwijk
werd . Behalve tal van Latijnsche verzen gaf hij een bundel Emblemata
en twee spelen over bet beleg van Leiden .
Gedichten van Jonker Jan van der Noot, met inleiding en aanteekeningen van
ALBERT VERWEY, Amsterdam. 1895 . - A. VERMEYLEN, Leven en werken van
Jonker Jan van der Noot (Tweemaandelijksch Tijdschrift, 5de jrg . I, 92, 259, 387,
II, 66) . Ook afzonderlijk uitgegeven, Antw . 1899 . - J . VAN DER ELST, Notes
genealogiques star la famille de Jean van der Noot (Neophilologus, II, 99) . - R .
GALLAND, Un poete errant de la Renaissance, Jean van der Noot en Angleterre (Revue
Litt . Comparee, II, 337) . - L . WILLEMS, De bibliographie op de Poetische
Werken van Jan van der Noot (Versl . Kon . Vlaamsche Academie 1921, Jan .) . - J .
VAN ZEVECOTE, Gedichten, uitgeg . door Pn. BLOMMAERT, Gent . 1840 . - P . H . DE
KEYSER, Een onbekend gedicht van Jacob van Zevecote (Tijdschr. Mij . Letterk .,
XXXV, 222) . - R . FONCKE, Justus de Harduyn (Nw . Gids, XXXII, dl . 1, 116
en Vlg.).- JUSTUS DE HARDUYN, De weerlijcke liefde tot Roose-mond, met inl . en
cant. van ROBERT FONCKE, Antw, 1922.-0 . DAMBRE, De dichter Justus de Harduyn,
Gent . 1926 .
Ca rel van Mander (1548-1606) komt later dan van der Noot .
Hij was tien jaar, toen deze zijn eerste oden dichtte . Hij was zelf
dichter en t6ch, van al bet groote,dat daar in zijn eigen Vlaamsch-
Brabantsche landje, in zijn eigen Vlaamsch-Brabantsche taal gebeurde,
heeft hij nets gemerkt, voor zoover we weten, en als hij
zelf eenigermate tot besef van bet nieuwe gekomen is, geeft hij de
eer van de uitvinding aan den Noord-Nederlander Jan van Hout .
't Is of hij omstreeks 1600 eerst de j ambe ontdekt heeft, waar hij
verklaart in de voorrede van zijn Grondt der edel vrij Schilderconst
: „En bevinde oock seer goet en wel luydende datmen zijn
tweede syllabe altijts hardt oft langh neme en d'eerste cort, ghelij
ck zulckx in onse sprake eerst in bet ghebruyck is ghecomen door