Handboek MKG-codering

1. 491.21 “Obstructive chronic bronchitis, with (acute) exacerbation” (Obstructieve chronischebronchitis met (acute) exacerbatie);2. 416.9 “Chronic pulmonary heart disease, unspecified – Cor pulmonale (chronic) NOS” (Nietgespecificeerdechronische pulmonale hartaandoening – (Chronisch) cor pulmonaleNNO).Zeldzamere oorzaken van chronische pulmonale hypertensie of rechterhartfalen zitten vervat in code416 en omvatten:• 416.0 “Primary pulmonary hypertension” (Primaire pulmonale hypertensie);• 416.1 “Kyphoscoliotic heart disease” (Kyfoskoliotische hartaandoening), waarbij de pulmonalehypertensie een gevolg is van het restrictief longlijden.Andere aandoeningen van de pulmonale circulatie zijn terug te vinden in categorie 417 “Other diseasesof pulmonary circulation” (Overige aandoeningen van de longcirculatie). Overige longaandoeningenworden ondergebracht in hoofdstuk 8 « Aandoeningen van het respiratoir systeem »4. Cardiomyopathie [425]Cardiomyopathie betekent letterlijk ‘ziekte van de hartspier’. Hiervan bestaan meerdere vormen zoalshypertrofische obstructieve cardiomyopathie (HOCM), dilaterende cardiomyopathie – ook wel congestievecardiomyopathie genoemd – en restrictieve cardiomyopathie. Al deze vormen kunnen uiteindelijktot hartfalen aanleiding geven.De term ‘cardiomyopathie’ mag niet worden gelijkgesteld met hartlijden wat veel minder specifiek is.Typische vormen van cardiomyopathie zijn deze gerelateerd aan langdurig alcoholgebruik (425.5 “Alcoholiccardiomyopathy” (Alcoholische cardiomyopathie)) en deze beschreven als congestieve, constrictieve,hypertrofische of obstructieve cardiomyopathie (425.4 “Other primary cardiomyopathies” (Overigeprimaire cardiomyopathieen)). De symptomen van deze laatste zijn hoofdzakelijk identiek aan deze vancongestief hartfalen. Beide pathologieën gaan overigens frequent gepaard met elkaar. Aangezien debehandeling in dergelijk geval meestal gericht zal zijn op het congestief hartfalen, zal 428.0 “Congestiveheart failure” (Congestief hartfalen) als hoofddiagnose worden meegegeven, met 425.4 als nevendiagnose.Cardiomyopathie met een andere onderliggende oorzaak kan het gebruik van twee codes noodzakelijkmaken. Bijvoorbeeld:• cardiomyopathie t.g.v. amyloïdose: 277.3 “Amyloidosis” (Amyloïdose) +425.7 “Nutritional and metabolic cardiomyopathy”(Voedings- en metabole cardiomyopathie);• hypertensieve cardiomyopathie: 402.xx “Hypertensive heart disease” (Hypertensiefhartlijden) +425.8 “Cardiomyopathy in other diseases classified elsewhere”(Cardiomyopathie bij andere elders geclassificeerdeaandoeningen).De term ‘ischemische cardiomyopathie’ wordt soms gebruikt om de diffuse fibrose of de multipele infarctenvan de hartspier veroorzaakt door ischemisch hartlijden weer te geven. Dit ziektebeeld leidt uiteindelijktot dilatatie van het linkerventrikel. Dit is echter geen echte cardiomyopathie, en wordt dan ookmet 414.8 “Other specified forms of chronic ischemic heart disease” (Overige gespecificeerde vormenvan chronische ischemische hartaandoeningen) gecodeerd, tenzij een accuratere diagnose voorhandenis.5. Hartstilstand [427.5]Als hoofddiagnose mag code 427.5 “Cardiac arrest” (Hartstilstand) alleen gebruikt worden wanneer depatiënt in het ziekenhuis wordt opgenomen in een toestand van hartstilstand waarbij hij niet kan wordengereanimeerd, of waarbij hij kortstondig gereanimeerd wordt maar overlijdt vooraleer de onderliggendeoorzaak kan worden bepaald.Overleeft de patiënt deze hartstilstand, dan wordt de onderliggende oorzaak als hoofddiagnose gecodeerd,met 427.5 als nevendiagnose.Voorbeeld 7 19:Een dame van middelbare leeftijd wordt bewusteloos op straat aangetroffen. Ziekenwagen en MUG komenter plaatse: de MUG-arts stelt een asystolie vast en start een intensieve reanimatie. De patiënteHandboek ICD-9-CM Codering2007/2008 officiële versie115