Handboek MKG-codering

3. Symptoom gecodeerd als hoofddiagnoseEen symptoom wordt maar gecodeerd als hoofddiagnose wanneer er geen diagnose werd gestelddoor de arts die de patiënt behandelt.Wanneer verder onderzoek onmogelijk blijkt en de arts diverse hypotheses geeft ten opzichte vaneen symptoom, en er geen diagnose wordt opgesteld, vermeldt de codeerder enkel het symptoomdat aan de oorsprong ligt van de hospitalisatie.Voorbeeld C 10aEen patiënt meldt zich aan bij de wachtdienst met buikpijn. De arts stelt diverse hypotheses voorop.De volgende dag is de pijn verdwenen. De bijkomende onderzoeken hebben geen eensluidende diagnosekunnen bevestigen. De patiënt keert terug naar huis zonder dat er een diagnose werd gesteld.In de ontslagbrief vermeldt de arts: “abdominale pijn van onbekende oorsprong”.Als hoofddiagnose moet 789.0 ( abdominal pain) worden gecodeerd.De diagnosehypothesen, vooropgesteld tijdens de opname, worden niet vermeld.Voorbeeld C 10b:Een patiënt meldt zich aan bij de wachtdienst met buikpijn. De arts stelt diverse hypotheses voorop.De volgende dag is de pijn verdwenen. Uit de bijkomende onderzoeken hebben en op basis van hetklinische verloop wordt de waarschijnlijkheiddiagnose van obstipatie gesteld die de symptomatologiekan verklaren. In de ontslagbrief vermeldt de arts: “abdominale pijn door een obstipatie episode”.Als hoofddiagnose moet 564.00 (constipation, unspecified) worden gecodeerd.4 . Niet uitgevoerde geplande behandelingChirurgische/medische behandeling, ander dan chemotherapie of radiotherapieIndien de geplande medische of chirurgische behandeling niet kon worden uitgevoerd ten gevolge vanonvoorziene omstandigheden, wijzigen de regels voor de keuze van de hoofddiagnose niet. De pathologiedie de hospitalisatie van de patiënt rechtvaardigde, wordt vermeld als hoofddiagnose, zelfs als degeplande behandeling niet wordt uitgevoerd.Voorbeeld C 11:Een patiënt met benigne hypertrofie van de prostaat wordt opgenomen voor een transuretrale resectievan de prostaat (TURP). Kort na zijn hospitalisatie maar voordat hij naar de operatiezaalgaat, valt de patiënt en breekt hij zijn linker dijbeen. De endoscopische resectie van de prostaatwordt niet uitgevoerd; de volgende dag worden er schroeven in het dijbeen geplaatst.De hoofddiagnose blijft 600.01 (Hypertrophy benign of prostate without urinary obstruction), ookal werd deze pathologie niet behandeld.Voorbeeld C 12:Een patiënte met borstkanker (bovenste binnenste kwadrant) wordt opgenomen voor een gemodificeerderadicale mastectomie. De volgende morgen besluit ze dat ze de operatie niet laat doorgaan.deling gegeven en ze verlaat het ziekenhuis.Ze wil de mogelijke alternatieve behandelingen grondig onderzoeken. Er wordt geen enkele behan-De diagnose van borstkanker blijft de hoofddiagnose omdat dit de pathologie is die verant woordelijkis voor de hospitalisatie, ook al werd er geen behandeling uitgevoerd.Handboek ICD-9-CM Codering2007/2008 officiële versie18