Handboek MKG-codering

9Aandoeningen van spijsverteringssysteemClassificatie• mondholte, speekselklieren en kaken 520 – 529• slokdarm, maag, duodenum 530 – 537• appendix 540 – 543• abdominale hernia’s 550 – 553• niet infectieuze enteritis en colitis 555 – 558• andere darm- en buikvliesaandoeningen 560 – 569• andere spijsverteringsaandoeningen (waaronder lever, galblaas, pancreas) 570 – 579ŒsofagitisSlokdarmontstekingen worden geclassificeerd in [530.1X] (esophagitis – œsofagitis) met een reeks specifiekecondities.Peptische slokdarmontsteking is te wijten aan reflux van maagzuur in de slokdarm; de binnenwand vande œsofagus is niet gemaakt om te weerstaan aan een dergelijke zuurtegraad. Deze pathologie wordtgecodeerd als [530.11] (reflux esophagitis - œsofagitis door reflux). Bij een chronische reflux kan eenfundoplicatuur (bv. operatie van Nissen) worden uitgevoerd [44.66] (other procedures for creation ofesophagogastric sphincteric competence – antirefluxbehandeling, andere) via open weg of [44.67] (laparoscopicprocedures for creation of esophagogastric sphincteric competence - herstel van de competentievan de œsofagogastrische sfincter door laparoscopie) via laparoscopie.Refluxœsofagitis wordt geclassificeerd in graden 1 tot 5 volgens Savary-Miller of in graden A tot D volgensde classificatie van Los Angeles. Deze classificatienuances worden niet weergegeven in ICD-9-CM, behalve de slokdarm van Barrett en het slokdarmulcus die specifieke codes dragen. Œsofagitis,Barret en ulcera kunnen gelijktijdig gecodeerd worden.Savary-MillerGraad 1 : geïsoleerde erosieGraad 2 : samenvloeiende erosiesGraad 3 : samenvloeiende en cirkelvormige erosies overde hele slokdarmomtrekGraad 4 : chronische complicaties inferieur aan 3% vande slokdarmontstekingen: peptische vernauwing of slokdarmslokdarmulcusGraad 5 : endobrachyoesofagusLos AngelesGraad A : mucosal break < 5 mm in lengthGraad B : mucosal break > 5 mmGraad C : mucosal break continuous between > 2mucosal foldsGraad D : mucosal break >75% of esophagealcircumferenceDeze letsels komen meestal voor in het onderste deel van de slokdarm; œsofagitis graad 3 en 4 is zeldzameren wordt bevorderd door gevorderde leeftijd, ondervoeding, alcoholisme, niet steroïdale ontstekingsremmers,motorische stoornissen van de slokdarm, enz…De endobrachyœsofagus of œsofagus van Barrett is een muceuze metaplasie die min of meer hoogin de slokdarm kan opstijgen. Een roze verkleuring van de mucosa bij endoscopie is een verdacht letsel.De bevestiging is histologisch. De evolutieve risico's zijn een slokdarmulcus en slokdarmkanker. Jammergenoeg zijn vele endobrachyœsofagussen asymptomatisch en worden dus niet opgespoord.Een slokdarmbloeding wordt op drie manieren gecodeerd:• [530.82] esophageal hemorrhage (Dieulafoy) (slokdarmhemorragie)• [456.0] esophageal varices with bleeding (slokdarmvarices met hemorragie)• [456.20] esophageal varices in diseases classified elsewhere with bleeding (secundaire slok-darmvaricenmet hemorragie)De slokdarmvaricen zijn meestal secundair aan een portale hypertensie en/of een levercirrose. Sommigepatiënten vertonen echter varicen buiten elke cirrose en/of portale hypertensie om. Sommige an-Handboek ICD-9-CM Codering2007/2008 officiële versie153