Handboek MKG-codering

1.2.7 InsulineresistentiesyndroomInsulineresistentie kan deel uitmaken van het "Insuline – resistentie - syndroom", "Dysmetabool syndroom"of "Syndroom X". Hierbij kunnen volgende manifestaties samen voorkomen:• Hypertensie• Dyslipidemieo Lage HDL-cholesterolemieo Hoge LDL- cholesterolemieo Hoge triglyceridemie.• Overgewicht en obesitas• Stoornissen in het glucosemetabolisme:o Een gestoorde glucosetolerantieo Diabetes mellitus type 2• Stoornissen in de bloedstolling met een verhoogd risico op thrombose.De aanwezigheid van het Insuline resistentie syndroom wordt gecodeerd met de code 277.7 "Dysmetabolicsyndrome X" (Dysmetabool syndroom X), waaraan de codes voor de aanwezige manifestatiestoegevoegd worden.(278.00 of 278.01 bij obesitas, 414.0x voor coronaire atherosclerose,….)Opgelet:- de insulineresistentie die optreedt bij type II diabetes mag niet verward worden met het insulineresistentiesyndroomen mag dan ook niet gecodeerd worden met 277.7. Code 277.7 mag enkelgebruikt worden wanneer de behandelende arts in het dossier het insulineresistentiesyndroomof dysmetabool syndroom als dusdanig vermeldt.- Insulineresistentie mag niet verward worden met het optreden van antistoffen tegen insuline datkan ontstaan bij patiënten onder insulinetherapie (vooral bij de vroeger gebruikte onzuivere enniet-humane insulines).1.3 Aandoeningen van de parathyroïdenHet parathyroïdhormoon heeft een belangrijke invloed op de calciumspiegel in het bloed, dus indirectook op het beenderweefsel. Relatief zeldzame aandoeningen van de parathyroïden worden gegroepeerdin hyperparathyroïdie, hypoparathyroïdie, andere gespecificeerde en niet gespecificeerde aandoeningenvan de bijschildklier.Primaire hyperparathyroïdie: 252.01 "Primary hyperparathyroidism" (Primaire hyperparathyroïdie) -meest voorkomende vorm: een overproduktie van parathormoon, leidt tot hypercalcemie. De hypercalcemiewordt niet gecodeerd!Secundaire hyperparathyroïdie ontstaat bij aanhoudende lage calciumbloedspiegels door renale aandoeningenof door andere oorzaken (vitamine D tekort). Secundaire hyperparathyroïdie van renale oorsprongwordt gecodeerd met 588.81 "Secondary hyperparathyroidism (of renal origin)" (Secundaire hyperparathyroidiemet renale oorsprong) en niet met een code van categorie 252. Secundaire hyperparathyroïdievan niet-renale oorsprong wordt gecodeerd met de code 252.02 "Secondary hyperparathyroidism,non-renal" (Secundaire hyperparathyroidie met niet-renale oorsprong).Aanhoudende secundaire hyperparathyroïdie kan evolueren naar tertiaire hyperparathyroïdie. Dezevorm bestaat uit hoge PTH-produktie bij genormaliseerde calciumwaarden. Tertiaire hyperparathyroïdiewordt gecodeerd met de code 252.08 "Other hyperparathyroidism" (Andere hyperparathyroidie).1.4 Hypofyse en hypothalamusDe meest voorkomende aandoeningen van de hypofyse zijn de hypofysevergroting met overmatigeaanmaak van prolactine of groeihormoon (acromegalie) of ACTH (ziekte van Cushing, code 255.0). Decodes van categorie 253 omvatten alle aandoeningen van de hypophyse en de eventuele geassocieerdestoornissen ter hoogte van de hypothalamische controle.Symptomen en tekens die geen deel uitmaken van het ziektebeeld van deze aandoeningen mogen toegevoegdworden.De hypofyse scheidt antidiuretisch hormoon (ADH ) af. Soms gebeurt deze afscheiding op een ongecontroleerdemanier en dan spreekt men van het ‘Syndroom van onaangepaste ADH - secretie’ (“Syndromeof inappropriate Antidiuretic Hormone Secretion” (SIADH); gecodeerd met de code 253.6.Een onaangepaste secretie van ADH kan ook optreden in het kader van een paraneoplastisch syndroom.De secretie van ADH gebeurt dan ter hoogte van de tumor (het meest frequent een anaplastischHandboek ICD-9-CM Codering2007/2008 officiële versie73