Handboek MKG-codering

2.2. Tweedegraads brandwondenDeze brandletsels treffen een, al dan niet diep gedeelte van de dermis. Diepe, tweedegraads brandwondengenezen vrij traag en vormen een typische haard voor infecties. Hypertrofisch littekenweefselkomt hier frequent voor na genezing.2.3. Derdegraads brandwondenBij dit type brandwonden is de volledige huid getroffen, waardoor de beschermende functie volledigverdwenen is. De aanwezigheid van necrotisch weefsel veroorzaakt volumedepletie met systemischeweerslag. Bovendien vormt de brandwonde een ideale haard voor de groei van pathogene kiemen.Deze factoren zijn vaak levensbedreigend.Diepe derdegraads brandwonden zijn dan ook gekenmerkt door onderliggende necrose met gethromboseerdebloedvaten. De vierde digit (4 of 5) wordt toegekend in functie van het verlies van een deelvan het lichaam.De bepalende factor voor de genezing van deze letsels is de bloedtoevoer. Zones die rijk bevloeidzijn, zoals haarfollikels en zweetklieren, maken een grotere kans tot reëpithelisatie.Het toekennen van de graad van ernst van de brandwonden wordt sowieso aan de behandelende geneesheerovergelaten. Bij twijfel of onduidelijke informatie moet die geconsulteerd worden!3. Volgorde van de codering van brandwonden3.1. Actuele brandwonden [940–947]Onder de term ‘actuele brandwonden’ (= ‘current burns’) verstaat men acute, niet-geheelde brandwonden,maar ook necrose van de huid t.g.v. brandletsels. Het is toegelaten om dergelijke letsels,hetzij als hoofd-, hetzij als nevendiagnose, herhaaldelijk te registreren tijdens verschillende ziekenhuisverblijven,ongeacht of de patiënt ononderbroken in het gezondheidszorgmilieu verblijft of niet.Het is hier enkel en alleen de aard van de brandwonde(n) die de codering gaat bepalen.Bij brandwonden op dezelfde uitwendige anatomische locatie (identieke vijf-digit code), maar met eenverschillende ernstigheidsgraad, wordt enkel de zwaarste graad (= de hoogtse vierde digit) gecodeerd.Zijn er brandletsels ter hoogte van verschillende, uitwendige anatomische regio’s tegelijk aanwezig,dan worden deze in dalende volgorde van ernst gecodeerd.Voorbeeld 17b 1:Een patiënt met brandletsels van zowel eerste als tweede graad ter hoogte van het onderbeen wordtgecodeerd met:945.24 “Burn of lower limb(s), second degree, lower leg” (Brandwonde van de ondersteledema(a)t(en), 2de graads, onderbeen)Voorbeeld 17b 2:Dezelfde patiënt uit voorbeeld 17b 1 met bijkomend erytheem van de rechterdij en een diepe derdegraadsbrandwonde met necrose ter hoogte van de volaire zijde van de rechtervoorarm wordt als volgtgehercodeerd:1. 943.41 “Burn of upper limb, except wrist and hand, deep necrosis, without mention of loss of abody part, forearm” (Brandwonde van het bovenste lidmaat, uitgezonderd pols en hand, zondervermelding van verlies van een lichaamsdeel, voorarm)2. 945.24 “Burn of lower limb(s), second degree, lower leg” (Brandwonde van de onderste ledema(a)t(en),2de graad, onderbeen)3. 945.16 “Burn of lower limb(s), first degree, thigh” (Brandwonde van de onderste ledema(a)t(en),1 ste graad, dij)Wordt een patiënt opgenomen met tegelijkertijd uitwendige en inwendige brandletsels, dan zal dehoofddiagnose gekozen worden in functie van die letsels die de meest uitgebreide/dringende medischebehandeling hebben genoodzaakt.3.2. Restletsels van brandwonden [906.5–9]Een aandoening die een laat gevolg van een brandwonde blijkt te zijn, wordt als hoofddiagnose gecodeerd,gevolgd door een laat-effect code 906.5 tot 906.9 samen met een laat-effect E-code: E929.4“Late effects of accident caused by fire” (Late effecten van een ongeval veroorzaakt door vuur), E959“Late effects of self-inflicted injury” of E969 “Late effects of injury purposely inflicted by other person”ICD-9-CM Codering handboek 240Officiële versie 2007