HBV'de Tedavi - EKMUD

Biyoterörizm:
Etken Bakteriler
Genetik mühendisliği öldürücülüğü artırmak
için daha fazla patojen veya toksin
üreten genlerin geliştirilmesi için potansiyel
yaratmıştır. Bu şekilde normal halinden 100
defa daha fazla patojen olan ve toksin üreten
hücreler elde edilmiştir. Enfeksiyonu yayarken
etkinliği geliştirebilmek ancak genetik olarak
güçlendirilmiş ajanlarla mümkündür. Bu şekilde
kurumaya, ultraviyole ışınlarına, ısınmaya
karşı patojenlerin dirençli olmaları sağlanarak
sağlık üzerine olumsuz etkinlikleri artırılabilir.
Biyolojik savaş ajanları başlıca dört grupta toplanabilir:
• Bakteriyel ajanlar,
• Viral ajanlar,
• Riketsiyal ajanlar,
• Toksinler.
Bakteriyel ajanlar, dokuya penetrasyon ve/veya
toksinleri aracılığıyla hastalığa neden olur. Özel
koşullarda bakteri spor formuna dönüşür.
Bakterinin spor formu ısıya ve neme dayanıklı
olduğundan dolayı biyolojik ajan olarak daha
etkilidir.
Biyolojik savaşta hedef grubu enfekte etmek
amacıyla büyük miktarda enfeksiyöz ajanlar
kullanılır. Dolayısıyla biyolojik savaşlarda aranan
bazı özellikler vardır. Biyolojik silah etkenlerinin
en önemli özelliği canlılarda çoğalabilmeleridir.
İdeal biyolojik savaş etkenleri öldürücülüğü
yüksek, dayanıklı, büyük miktarlarda
kolayca üretilebilen, kolayca yayılabilen ve
akciğere penetrasyonu iyi olan (1-5 µm partikül),
aerosol ile yayılan ve insandan insana
kolayca bulaşan, standart antibiyotiklere
dirençli olan ve aşı ile tam olarak korunulamayan
ajanlardır.
Amerika Birleşik Devletleri (ABD) Hastalıkları
Kontrol ve Önleme Merkezi (Centers for
Disease Control and Prevention; CDC) bakteriyel
ajanları hastalık oluşturma, yayılma ve
öldürücü özelliklerini göz önüne alarak A, B ve
C olmak üzere üç kategoride toplamıştır.
Bakteriyel ajanlar toplum sağlığı üzerine etkisinin
ciddiyeti ve insandan insana bulaşma riski,
silah olarak yayılma potansiyeli, mikroorganizmaya
karşı hazırlanmış aşı veya ilaçların depolanması
için özel hazırlık gereksinimi veya izo-
132
lasyon için özel laboratuvar tekniklerinin gerekmesi,
toplumda korku veya terör oluşturması
göz önüne alınarak listelere dahil edilmiştir. Bu
ajanlar içerisinde en tehlikeli olan mikroorganizmalar
A kategorisinde yer alanlardır. Biyolojik
silah etkeni olarak kullanılabilecek mikroorganizmaların
laboratuvar koşullarında genetik
müdahalelerle tüm aşılara ve ilaçlara dirençli
hale getirilebilecekleri de akılda tutulmalıdır.
Kategori A’daki Bakteriyel Etkenler
• Bacillus anthracis (şarbon)
• Yersinia pestis (veba)
• Clostridium botulinum (botulismus)
• Francisella tularensis (tularemi)
Kategori B’deki Bakteriyel Etkenler
• Coxiella burnetii (Q ateşi)
• Brucella türleri (bruselloz)
• Burkholderia mallei/pseudomallei (ruam ve
melidioz)
• Salmonella türleri (tifo)
• Shigella dysenteriae (dizanteri)
• Escherichia coli (O157:H7, EHEC)
• Vibrio cholerae (kolera)
• Rikettsia prowazekii (tifüs)
Kategori C’deki Bakteriyel Etkenler
• Mycobacterium tuberculosis (tüberküloz/
verem)
Bruselloz
Hastalık ortaya çıkınca ateş, baş ağrısı, kas,
eklem, sırt ağrıları, terleme ayrıca depresyon,
zihinsel ve ruhsal durum değişiklikleri vardır.
Ölümler yaygın değildir. İnsandan insana geçiş
nadirdir. Dolayısıyla izolasyon önerilmez.
Kontamine materyallere karşı standart enfeksiyon
kontrol önlemleri önerilmektedir. Enfekte
elbiseler ve materyaller otoklavda veya standart
dezenfektanlarla (hipoklorid, peroksid, %70
etanol, fenol, kuaterner amonyum) dezenfekte
edilmelidir. Hayvanlara yönelik aşı bulunmaktadır
ancak insanlar için henüz aşı mevcut değildir.
Hastalığın erken döneminde tedavi başlanırsa
altı hafta oral doksisiklin ve rifampisin veya
altı hafta oral doksisiklin ile birlikte üç hafta
streptomisin tedavide başarılıdır. Kronik enfeksiyonda
tedavi süresi uzun olmalıdır.
3. Türkiye EKMUD Bilimsel Platformu