HBV'de Tedavi - EKMUD

Biyoterörizm:
Etken Toksin ve Virüsler
Temel tedavi: Bu gruptaki hiçbir virüs için spesifik
tedavi bulunmadığından tedavi tamamen
semptomatik destek tedavisidir.
Temel tıbbi malzemeler:
• Analjezikler,
• Antienflamatuvarlar,
• Elektrolitler,
• Antikonvülzanlar.
Semptomlar: Viral ensefalit virüslerinin klinik
tablosunun şiddeti çok değişkenlik göstermektedir.
Olguların %1’inden daha az bir grupta
klinik olarak önemli semptomlar ortaya çıkabildiği
(Japon ensefalit virüsü) gibi bazı olgularda
(at ensefaliti virüsü) ölümcüllük %10’lara varabilir.
Bu nedenle ilk ağır olgu ortaya çıktığında
baş ağrısı ve grip benzeri yakınmaları nedeniyle
işe ya da okula devamsızlık yapanlar ile subklinik
olguların insidansını incelemek gerekir.
Hafif olgularda baş ağrısı ve nonspesifik grip
benzeri semptomlar görülürken ve orta şiddetli
olgularda ateş, bulantı, yüzde solukluk ve baş
dönmesi ve iştahsızlık görülür. Büyük ölçekli
salgınlarda bu olgular bilgilendirilmek kaydı ile
tedavi edilmeden evlerine gönderilebilir. Böylece
tıbbi kaynaklar daha ciddi olgulara ayrılmış
olur.
Ciddi olgularda kusma, ishal, dezoryantasyon,
ense sertliği, aseptik menenjit, letarji ve meningoensefalit
bulgular bulunur. Çok şiddetli ve
ölümcül olgularda ise ciddi nörolojik bulgular
saptanır. Bu bulgular arasında koma, konvülziyon,
aşırı terleme, hipertermi, huzursuzluk,
parezi ve paraliziler, uykuya meyil, taşipne ve
tremor olarak sayılabilir.
Sekel: Ciddi viral ensefalit olguların sağ kalanlarında
nörolojik veya psikiyatrik sekellere sık
rastlanmaktadır.
Sağlık personeli için öneriler: İlk saldırıda
etkilenen olgulardan diğer insanlara ikincil
bulaş nispeten az görülmektedir. Bu nedenle
hastalara yaklaşımda standart ya da evrensel
önlemlerin alınması yeterli olabilir.
Yayılımı artırmamak için laboratuvar tanı için
alınacak biyolojik örnekler ve vücut sıvıları en
üst düzey güvenlik tedbirleri ile taşınmalıdır.
142
Vektör kontrolü: Bu etkenlerin büyük çoğunluğu
sivrisinek ya da kenelerle taşınmaktadır.
Salgın başlar başlamaz örnek toplama ve inceleme
yapılmasına başlanmalıdır. Lenfositik koriyomenenjit
görüldüğünde ise kemiriciler incelenmelidir.
Görsel ve işitsel medya aracılığı ile
topluma sivrisinek ve kene ısırıklarının azaltılması
için eğitici bilgiler verilmelidir.
Viral Hemorajik Ateş Etkenleri
Viral hemorajik ateş etkenleri ve semptomlar
Tablo 1’de görülmektedir.
Ayırıcı tanı: Olguların çoğunda sıtma elimine
edilmelidir. Baş ağrısı yapan birçok hastalık ayırıcı
tanıda mutlaka yer almalıdır (borelyoz,
hemorajik çiçek, influenza, leptospiroz, kızamık,
psittakoz, riketsiyozlar, salmonelloz, gramnegatif
sepsisler, septisemik veba, şigelloz, stafilokokal
sepsis, toksik şok sendromu, tripanozomiyaz;
viral hepatitler).
Pıhtılaşma bozuklukları, lösemiler ve konnektif
doku hastalıkları da ayırıcı tanıda yer almalıdır.
Risk grupları: Spesifik yaş ve risk grubu bulunmamaktadır.
İlk ipucu: Belirgin bir nedene bağlı olmaksızın
işe ya da okula devamsızlık, miyalji, baş ağrısı ve
genel vücut kırgınlığı sıklıkla belirtilmiştir.
Devamsızlık zemininde sarılık ya da kanlı kusma
gelişimi viral hemorajik ateş virüsleri ile yapılmış
bir saldırıyı = salgını düşündürmelidir.
Artış dönemi: Kuluçka dönemi 2-21 gün olmasına
karşın olguların çoğunda bulaş sonrası
3-10. günlerde hastalık ortaya çıkar. Saldırı sonrasında
ilk olgudan iki-üç gün sonra olgu sayısında
artışın başlaması ve 7-10 gün içinde de
olgu sayısının tepe noktaya ulaşması beklenir.
Enfekte vektörlerin salınımı kontrollü bir şekilde
yapılırsa artış gecikebilir ve daha uzun sürebilir.
Tedavi: Tüm viral hemorajik ateş olguları etyoloji
kesinleşinceye kadar ribavirin ile tedavi
edilmelidir. Arenavirüs ya da bunyavirüs dışında
bir etken saptanırsa kesilmelidir. 30 mg/kg ya
da en fazla 2 g yükleme dozu sonrası 10 gün
süre ile 1 g/gün kullanılması önerilmektedir.
3. Türkiye EKMUD Bilimsel Platformu