HBV'de Tedavi - EKMUD
HBV'de Tedavi - EKMUD
HBV'de Tedavi - EKMUD
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
OXA’lar GSBL, bazıları karbapenemazdır. Böyle<br />
bir karbapenemaz klinik izolatlardan ilk defa<br />
İskoçya’da 1985 yılında, karbapenemler henüz<br />
kullanıma girmeden OXA-23 olarak bulunmuştur.<br />
Genetik analizlerde OXA karbapenemazlar<br />
sekiz farklı gruba ayrılmıştır. OXA karbapenemazların<br />
bir kısmı kromozomal, bir kısmı plazmid<br />
kaynaklıdır. OXA-51 ve OXA-58 çoğunlukla<br />
plazmid kaynaklıyken, OXA-23 ve OXA-24<br />
hem plazmid kaynaklı hem de kromozomaldir.<br />
Bunlar genelde A. baumannii’de tanımlanmakla<br />
birlikte genomik tür 3’te, genotür 13TU ve<br />
Acinetobacter phenon 6/ct13TU’da da tanımlanmıştır.<br />
Ancak A. calcoaaceticus’ta İspanya’dan<br />
bildirilene kadar tanımlanmamıştır. İspanya’daki<br />
bir salgın sırasında plazmidler aracılığı ile<br />
bla OXA-24 ’ün A. baumannii’den A. calcoaceticus’a<br />
geçtiği, karbapenemaz genlerinin hastane ortamında<br />
Acinetobacter türleri arasında yayılabileceği<br />
belirtilmiştir. OXA-58 taşıyan plazmidlerin<br />
OXA-51 taşıyan klonlar arasında kolayca yayılabileceği<br />
gösterilmiştir. OXA-58; Fransa,<br />
İngiltere, Arjantin, İspanya, Türkiye, Romanya,<br />
Avusturya, Yunanistan, İskoçya ve Kuveyt’te<br />
bulunmuştur. ABD’de OXA-40 ve OXA-58 taşıyan<br />
Acinetobacter’ler ile salgın oluşması bu karbapenemazların<br />
batı yarım küreye yayıldığını<br />
göstermektedir. İtalya’daki bir salgında daha<br />
önce (2004-2005) en sık OXA-58 salgılayan suş<br />
baskınken daha sonra (2005-2009) aynı bölgedeki<br />
salgında OXA-23 salgılayan suş baskın<br />
olmuştur. OXA-58 enzimi imipenemi meropenemden<br />
daha iyi hidrolize eder. Bu çalışmada<br />
OXA-58 salgılayan suşlarının %35’inde meropenem<br />
aktivitesi imipeneme üstün bulunmuştur.<br />
Salgınlardaki suş değişiminin nedeni olarak<br />
meropenemin daha fazla kullanımı gösterilmiştir.<br />
CDC verilerine göre A. baumannii’de karbapenem<br />
direnci 1995 yılında %9 iken, 2004<br />
yılında %40’a çıkmıştır. “Meropenem Yearly<br />
Susceptibility Test Information Collection<br />
(MYSTIC)” 2007 sonuçlarına göre;<br />
Acinetobacter’lerde karbapenem duyarlılığı<br />
%74.1, tobramisin duyarlılığı %73.3’tür.<br />
Duyarlılıklar 2006 sonuçlarına göre artmış<br />
görünmektedir. Bunun nedeni olarak Türkiye<br />
ve Yunanistan’ın son araştırmaya dahil edilmemesi<br />
görülmektedir. Ülkemiz dahil beş kıtadan<br />
25 ülkeden 173 yoğun bakım ünitesinin (ülkemizden<br />
bizim merkezin yoğun bakımları dahil<br />
29 ünite) katıldığı 2003-2008 yıllarını içeren<br />
Davut Özdemir<br />
çalışmada; Acinetobacter spp.’de imipenem veya<br />
meropenem direnci; santral kateter ilişkili bakteremide<br />
%46.3, VİP’de %52.4, kateter ilişkili<br />
üriner sistem enfeksiyonlarında %38.9 bulunmuştur.<br />
ABD’de santral kateter ilişkili bakteremide<br />
Acinetobacter spp.’deki imipenem veya<br />
meropenem direnci %29.2’dir. 2007 yılındaki<br />
HİTİT çalışmasında ülkemizde, sefoperazonsulbaktama<br />
%52, imipeneme %55.5 direnç tespit<br />
edilmiştir. Merkezimizdeki 2008 ve 2009<br />
yılları yoğun bakım enfeksiyonlarının karşılaştırıldığı<br />
araştırmada; 2009 yılında yoğun bakım<br />
enfeksiyonu etkeni olan Acinetobacter spp.’de<br />
imipenem direnci %35.3, amikasin direnci<br />
%54.5, sefoperazon-sulbaktam direnci %50<br />
bulunmuş, bir önceki yıla göre amikasin duyarlılığında<br />
anlamlı artış, imipenem ve sefoperazon-sulbaktam<br />
duyarlılığında anlamlı düşüş tespit<br />
edilmiştir (yayınlanmamış veri).<br />
OMP ve PBP’LERDE DEĞİŞİKLİK<br />
Pek çok faklı “Opening of the outer-membrane<br />
protein (OMP)” ve PBP vardır. OMP kaybını<br />
kesin olarak anlamak zor olduğundan OMP<br />
kaybının Acinetobacter’lerdeki antibiyotik direncine<br />
katkısını anlamak da zordur. Bakteriyel<br />
porinler çok bulunmasalar da, porinlerde azalmaya<br />
neden olan mutasyonlar da dirence neden<br />
olur. New York’taki epidemik karbapeneme<br />
dirençli A. baumannii suşlarında 37, 44, 47<br />
kDa’luk OMP’lerin az olduğu, sınıf C sefalosporinazların<br />
fazla olduğu bulunmuştur. İspanya’da<br />
22 ve 33 kDa’luk OMP kaybı ile OXA-24 üretiminin<br />
birlikte olması karbapenem direnciyle<br />
sonuçlanmıştır. Karbapeneme dirençli A.<br />
baumannii’de PBP-2 ekspresyonunda da düşme<br />
vardır. Son zamanlarda A. baumannii’de OprD<br />
(sıklıkla P. aeruginosa’da imipenem direncine<br />
neden olan porin) a homolog 43 kDa’luk protein<br />
tanımlanmıştır. CarO kanal formasyonu, 29<br />
kDa’luk OMP A. baumannii’de imipenem ve<br />
meropenem direncine neden olmaktadır.<br />
EFLUKS POMPALARI<br />
Bu mekanizma ile birkaç farklı antibiyotik sınıfına<br />
direnç gelişir. Bu pompalar antibiyotikler<br />
de dahil bakteri hücre duvarına toksik maddeleri<br />
bakteri dışına atarlar. Farklı bakteri türlerinde<br />
farklı efluks pompası aileleri bulunur. A. baumannii’deki<br />
AdeABC efluks pompası; aminogli-<br />
3. Türkiye <strong>EKMUD</strong> Bilimsel Platformu 253
Change language