HBV'de Tedavi - EKMUD

üs enfeksiyonlarından şüphelenilebilir.
Mortalite oranı %3-15 arasında değişmektedir.
Yüksek mortalite genellikle yaşlı insanlarda (50
yaş ve üzeri) görülmektedir.
LABORATUVAR TANI
BNV enfeksiyonlarının tanısında virüsün izolasyonu,
viral antijenler ya da nükleik asidin saptanması
ve virüse karşı oluşan özgül immün
yanıtın gösterilmesi yöntemlerinden yararlanılmaktadır.
Tanıda altın standart virüsün izolasyonu olmakla
birlikte, yüksek viremi izlenen vektörler ve
kuşlar dışında, insanlarda ortaya çıkan viremi
düşük düzeyde olduğundan virüs izolasyon
çalışmaları genellikle başarılı olmamaktadır.
Arbovirüsler genellikle hastalığın ilk günlerinde,
özellikle klinik belirtilerden önce kanda ve
beyin omurilik sıvısı (BOS)’nda bulunur. Ancak
bu dönemdeki hastaları belirlemek ve örnek
almak çok güç/genellikle olanaksız olduğundan,
ayrıca bu materyallerde virüs miktarı az olduğundan,
virüs izolasyon olasılığı çok azalmaktadır.
Bu nedenle virüs izolasyonu daha çok bu ön
tanı ile ölen hastalardan alınan beyin ve medulla
spinalis örneklerinden yapılabilir. Alınan
materyal uygun in vitro (hücre kültürü) ya da in
vivo (yeni doğmuş beyaz fare beynine inokülasyon)
yöntemlerle üretilmeye çalışılır. Eğer bu
şekilde üretilebilirse serolojik testler ve eldeki
bilinen antiserumlar kullanılarak virüsün kesin
tanımlaması yapılabilir.
Viral RNA’nın RT-PCR yöntemiyle saptanması
tanı ve tarama amacıyla sıklıkla kullanılmaktadır.
Ancak özellikle insanlarda gelişen BNV
enfeksiyonlarında vireminin erken dönemde ve
kısa süreli olması; immün yanıtın ortaya çıkmasıyla
birlikte azalarak ortadan kalkması nedeniyle
nükleik asit testlerinin tanı etkinliği virüse
maruziyetin genellikle ilk yedi günüyle sınırlı
olmaktadır.
BNV antikorlarının saptanması için IgM-antikor
yakalama enzim immünassay (MAC-ELISA),
indirekt IgG ELISA, indirekt floresan antikor
testi (IFAT) ve PRNT gibi yöntemler kullanılmaktadır.
Ayrıca, hemaglutinasyon inhibisyon, kompleman
birleşmesi reaksiyonu gibi testler de kulla-
Selma Tosun
nılabilir, ancak bu testlerin gruba özgül ve total
antikorları saptamaları, ayrıca duyarlılıklarının
daha düşük olması nedeniyle kullanımları yaygın
değildir. Bunların yanı sıra ELISA ve IFAT
yöntemine dayanan birçok ticari test sistemi de
geliştirilmiştir. PRNT yöntemi ise, virüsün
hücre kültürlerinde oluşturduğu sitopatik etkinin
önlenmesi esasına dayalı bir doğrulama
testidir ve antikor özgüllüğünün belirlenmesinde
kullanılmaktadır. Yeni tanı testlerinin geliştirilmesine
de devam edilmektedir.
Klinik olarak BNV düşünülen olgulardan alınan
serum ve BOS örneklerinde MAC-ELISA yöntemiyle
IgM antikorlarının saptanması durumunda
bu sonuçlar, akut BNV enfeksiyonunu gösteren
önemli bir bulgu olarak kabul edilmektedir.
Semptomatik olan BNV enfeksiyonlarının
büyük bir kısmında sekizinci gün ve sonrasında
IgM antikorları pozitif olarak saptanır.
Santral sinir sistemi tutulumu olan olgularda ise
nörolojik bulguların ortaya çıktığı dönemde
genellikle IgM antikorları da pozitiftir. IgG türü
antikorlar ise IgM’nin ardından yaklaşık dördüncü
günde pozitifleşmektedir. IgA antikorları
da IgM ile benzer zamanlarda ortaya çıkar.
BOS’da IgM antikorlarının saptanması genellikle
enfeksiyon lehine yorumlanmaktadır.
Ensefalit ve menenjit tanısında BOS’da IgM tespit
edilmesi önemlidir. Ayrıca, PCR yöntemiyle
virüs RNA’sı da taranabilir. BOS’da artmış lenfosit
sayısı (> %50) ve protein konsantrasyonu
tanıyı destekler.
Bununla birlikte BNV enfeksiyonlarının serolojik
test sonuçlarının değerlendirilmesinde çeşitli
güçlükler izlenmektedir. Bunlardan en önemlisi,
genel olarak flavivirüsler, ayrıca aynı serogrup
üyeleri arasında izlenen antijenik benzerliğe
bağlı serolojik çapraz reaksiyonlardır.
IgG antikorları için daha sık olarak izlenen çapraz
reaksiyonların ekarte edilerek antikor spesifitesinin
doğrulanması, virüse karşı nötralizan
antikorların PRNT yöntemi ile gösterilmesiyle
mümkündür.
Bir diğer sorun ise, BNV’ye karşı sentezlenen
antikorların enfeksiyon sonrasındaki uzun süreli
persistansıdır. Enfekte kişilerde serumda IgM
ve IgA antikorlarının ve BOS’da IgM antikorlarının
uzun süreler varlığını devam ettirerek tanı-
3. Türkiye EKMUD Bilimsel Platformu 207