HBV'de Tedavi - EKMUD

Literatür 2011:
Antimikrobiyal Direnç
Antimikrobiyal direnç ve buna ilişkin araştırmalara
yoğun bir şekilde devam edilmektedir.
Bu sunuda antimikrobiyal dirence
ilişkin makaleler arasından seçilen, ikisi 2010
yılında ve biri 2011 yılında yayınlanan toplam
üç makale kısaca özetlenmeye çalışılmıştır.
Bunlardan ilki Lambert ve arkadaşları tarafından
yapılmış, kesitsel bir araştırmadır. Bu çalışma
yoğun bakım ünitelerinde bulunan hastaların
sağlık bakımı ile ilişkili enfeksiyonlar açısından
yüksek risk altında oldukları, bu enfeksiyona
yol açan patojenlerin bazılarının tedaviye
direnç gösterdikleri esası üzerine kurulmuş
olup, çalışmada yoğun bakım ünitelerinde kan
yoluyla yayılan enfeksiyonlar ve pnömoni gelişimi
nedeniyle artmış mortalite ve uzamış hastanede
kalış sürelerinin değerlendirilmesi esas
alınmıştır.
Çalışmada, yoğun bakım ünitelerinde kalan,
hasta bakımı ile ilişkili sürveyans raporları
Avrupa standartlarında hazırlanmış olan raporlar
analiz edilmiş, en sık saptanan ajan patojenler
esas alınmıştır.
Direnç kavramı olarak; Acinetobacter ve
Pseudomonas için seftazidime direnç, Escherichia
coli için üçüncü kuşak sefalosporine direnç,
Staphylococcus aureus için oksasiline direnç varlığı
kabul edilmiştir. Yirmi farklı maruz kalma
şekli tanımlanmış ve bu tanımlamalarda enfeksiyon
sahası, mikroorganizma ve direnç durumu
esas alınmıştır. İstatistiksel analiz olarak
zaman bağımlı regresyon analizi kullanılmış,
hastaların maruz kalma ve maruz kalmama
durumlarındaki sonuçları karşılaştırılmıştır.
01 Ocak 2005-31 Aralık 2008 tarihleri arasındaki
sürede, Avrupa’daki 10 ülkenin yoğun
bakım ünitelerinde 2-537 gün boyunca kalan
toplam 119.699 hastanın sonucuna ulaşılmıştır.
Pnömoni için risk; ilaca duyarlı S. aureus için
1.7 kat artmış (%95 GA 1.4-1.9), ilaca dirençli
Pseudomonas aeruginosa için 3.5 kat artmış olarak
bulunmuştur (2.9-4.2). Kan yoluyla yayılan
enfeksiyonlar için risk; ilaca duyarlı S. aureus
için 2.1 kat (1.6-2.6), ilaca dirençli P. aeruginosa
için 4.0 kat artmış olarak bulunmuştur (2.7-
5.8). Çalışmada antimikrobiyal dirence bağlı
ölüm riski; pnömoni için 1.2 kat (1.1-1.4), kan
yoluyla yayılan enfeksiyonlarda (her dört etken
patojen için de) 1.2 kat (0.9-1.5) artmış olarak
bulunmuştur. İçlerinde en yüksek risk S. aureus
174
için bulunmuştur. S. aureus’un; pnömoni için
1.3 kat (1.0-1.6), kan yoluyla yayılanlar için 1.6
kat (1.1-2.3) artmış riske yol açtığı saptanmıştır.
Çalışmada yoğun bakımda kalış süresi ile antimikrobiyal
direnç arasında anlamlı bir risk artışı
ilişkisi bulunmamıştır. Yine çalışmada, taburcu
etme, yaşam ya da ölüm parametreleri açısından,
ilaca duyarlı mikroorganizmalar ile ilaca
dirençli mikroorganizmalar karşılaştırıldığında
risk (hazard) oranları pnömoni için 1.05 (0.97-
1.13), kan yoluyla yayılan enfeksiyonlar için 1.02
(0.98-1.17) olarak bulunmuştur. P. aeruginosa
sağlık bakımı ile ilişkili enfeksiyonlar içinde
hem ilaca duyarlı hem de ilaca dirençli patojenler
içinde yüksek prevalans ve patojenite açısından
en ciddi hasara yol açan etken patojen olarak
bulunmuştur.
Araştırmacılar sonuç olarak şunları söylemektedir;
1. Sağlık bakımı ile ilişkili kan yoluyla yayılan
enfeksiyonlar ve pnömoni, yüksek mortaliteye
neden olmakta, pnömoni yoğun bakımda uzun
süreli kalmayla sonuçlanmaktadır.
2. Diğer antimikrobiyal dirence bağlı ilave etkiler
görece düşük bulunmuştur.
3. Sağlık bakımı ile ilişkili enfeksiyonlar kritik
olarak hasta olanlarda yüksek mortalite riski
taşımaktadır.
4. Bu mortalite oranlarına salt antimikrobiyal
direnç varlığı görece daha az etkili olmaktadır.
5. Tüm dört mikroorganizma için de ölçümler
göstermiştir ki; pnömoni ölüm riskini iki kat,
kan yoluyla yayılan enfeksiyonlar ölüm riskini
üç kat artırmakta, antimikrobiyal direnç varlığı
pnömonili olguların yalnızca 1/5 (%20)’inde
olumsuz şekilde etkili olmaktadır.
6. Antimikrobiyal direnç yoğun bakımdaki kalış
süresini etkilememektedir.
7. Yoğun bakım ünitelerinde seftazidime dirençli
ve duyarlı P. aeruginosa türleri, S. aureus’tan
daha yüksek oranlarda zararlı sonuçlara yol
açmaktadır.
Yazarlar çalışmanın tartışma kısmında şu
yorumları yapmışlardır; bu çalışmada yoğun
bakımda kazanılan pnömoninin (tüm patojenler
için), yoğun bakımda kalış süresini uzattığı,
bu sürenin antimikrobiyal direnç bulunsun ya
da bulunmasın, her iki durumda da geçerli
3. Türkiye EKMUD Bilimsel Platformu