HBV'de Tedavi - EKMUD

KİE Kuşkusu ya da Tanının Doğrulanması
Durumunda Antibiyotik Tedavisi Ne Zaman
Başlanmalıdır?
1. Antibiyotik tedavisi, KİE tanısı konulduğunda
ya da KİE olasılığı durumunda başlanmalıdır.
Septik şoktaki hastaya mümkün olduğu kadar
çabuk başlanmalıdır (A-III).
2. Septik şok bulgusu olmayan hastada, antibiyotik
tedavisi acil biriminde başlanmalıdır
(B-III).
3. Kaynak kontrolü girişimi sırasında yeterli
antibiyotik ilaç düzeyi korunmuş olmalıdır
(A-I).
Yeterli Kaynak Kontrolü Sağlanmasında
Hangi İşlemler Yapılmalıdır?
1. Enfekte odakların drenajı ya da rezeksiyonu,
süregelen peritoneal kontaminasyonun engellenmesi,
anatomik ve fizyolojik fonksiyonun
yeniden sağlanması tüm KİE’li hastalarda önemlidir
(B-II).
2. Difüz peritoniti olan hastalarda acil cerrahi
girişim yapılmalıdır (B-II).
3. Apseler ve diğer iyi lokalize sıvı birikintilerinin
perkütan drenajı, cerrahi drenaja tercih
edilir (B-II).
4. Akut organ yetmezliği olmayan, hemodinamik
açıdan stabil olan hastalarda, uygun antibiyotik
tedavisi verilmesi şartı ile girişim 24 saat
ertelenebilir (B-II).
5. Şiddetli peritonit, pasajın kesintiye uğraması,
karın duvarının kapatılmasını engelleyen fasiya
kaybı ya da intraabdominal hipertansiyon
bulunmadığında; yeniden laparotomi yapılması
önerilmez (A-II).
6. Peri apendiküler ya da peri kolonik flegmon
olguları gibi, iyi sınırlanmış enfeksiyon odağı
olan seçilmiş hastalarda, yakın klinik izlem şartı
ile kaynak kontrolü işlemi yapılmadan sadece
antimikrobiyal ilaçlarla tedavi edilebilir (B-II).
Mikrobiyolojik Örnekler Ne Zaman ve
Nasıl Alınmalıdır?
1. Toplum kökenli KİE olgularında kan kültürleri
ek bilgi sağlamaz ve rutin önerilmez (B-III).
Şebnem Şenol
2. Toksik görünen ya da bağışıklığı baskılanmış
hastada, bakteremi olup olmadığının bilinmesi,
antibiyotik tedavi süresinin belirlenmesinde
yardımcı olabilir (B-III).
3. Toplum kökenli enfeksiyonlarda, enfekte
materyale rutin Gram boyama yapılmasının
yararı kanıtlanmamıştır (C-III).
4. Sağlık bakımı kökenli enfeksiyonlarda, Gram
boyama, maya bulunduğunu saptamada yararlı
olabilir (C-III).
5. Toplum kökenli enfeksiyonu olan düşük risk
altındaki hastalarda, rutin aerop ve anaerop kültür
yapılması, isteğe bağlıdır. Ancak bu uygulama,
toplum kökenli KİE patojenlerinin direnç
paternlerindeki epidemiyolojik değişikliklerin
saptanmasında yardımcı olabilir (B-II).
6. Toplumda yaygın bulunan bir etkende (örn.
Escherichia coli) yerel olarak sık kullanılan bir
antibiyotiğe önemli ölçüde direnç varsa (izolatların
%10-20’si dirençli) perfore apandisit ve
diğer KİE hastalarında rutin olarak kültür ve
duyarlılık incelemeleri yapılmalıdır (B-III).
7. Ampirik anaerobik tedavi veriliyor ise toplum
kökenli KİE’de anaerop kültüre gerek yoktur
(B-II).
8. Yüksek risk altındaki hastalarda, daha önceden
antibiyotiklere maruz kalmış ise, dolayısıyla
dirençli patojen olasılığı fazla olanlarda, enfeksiyon
yerinden rutin kültür yapılmalıdır (A-II).
9. Enfeksiyonun intraabdominal odağından alınan
örnek, klinik enfeksiyonla ilişkili olan
materyali temsil edecek nitelikte olmalıdır
(B-III).
Toplum Kökenli Hafif-Orta Şiddetli KİE’de
(TKKİE) Hangi Antimikrobiyaller
Uygulanmalıdır?
1. TKKİE tedavisinde kullanılan antibiyotiklerin,
enterik gram-negatif aerop ve fakültatif
basiller ve enterik gram-pozitif streptokoklara
karşı aktivitesi olmalıdır (A-I).
2. İleum, apendiks ya da kolondan kaynaklanan
enfeksiyonlarda, tıkanma ya da paralitik ileus
varlığında, daha proksimaldeki perforasyonlarda
zorunlu anaerop basilleri de kapsayan tedavi
uygulanmalıdır (A-I).
3. Türkiye EKMUD Bilimsel Platformu 235