HBV'de Tedavi - EKMUD

Tedavi Rehberleri 2011:
Karın İçi Enfeksiyonlar
3. Hafif-orta şiddetli TKKİE’de erişkin hastada
tikarsilin-klavulanik asit, sefoksitin, ertapenem,
moksifloksasin ya da tigesiklinin tekli kullanımı
tavsiye edilir veya metronidazol ile birlikte sefazolin,
sefuroksim, seftriakson, sefotaksim, levofloksasin
ya da siprofloksasinden birinin kombinasyonu,
antipsödomonal tedaviye tercih edilir
(A-I).
4. Toplum kökenli E. coli’de direnç oranı yüksek
olduğundan ampisilin-sulbaktam önerilmez
(B-II).
5. Bacteroides fragilis grubunda artan dirençten
dolayı, sefotetan ve klindamisin önerilmez
(B-II).
6. Aynı derecede etkili olan ve daha az toksik
olan ajanlar kullanılabileceğinden, erişkinlerde
TKKİE’de aminoglikozidlerin rutin kullanımı
önerilmez (B-II).
7. TKKİE olan hastalarda ampirik tedavide enterokoklara
karşı aktivitesi olan bir antibiyotik
seçmek gereklidir (A-I).
8. TKKİE’de erişkin ve pediatrik hastalarda
ampirik antifungal tedavi önerilmez (B-II).
9. Yüksek şiddetli TKKİE ya da sağlık bakımı
kökenli enfeksiyonlar için uygun ajanlar, hafiforta
TKKİE’de önerilmez. Çünkü toksisite artar
ve daha dirençli mikroorganizma gelişimine
neden olur (B-II).
10. Akut divertikülit ve çeşitli apandisit formları
dahil toplum kökenli hafif-orta şiddetli olgularda,
kaynak kontrol işlemi yapılmayacak olanlarda,
erken oral tedaviye geçiş olanağı sağlayan,
hafif-orta TKKİE olguları için önerilen antibiyotik
listesi önerilir (B-III).
11. APACHE II skoru > 15 olan ya da yüksek
şiddetteki TKİAE olgularında; tekli tedavide
meropenem, imipenem-silastatin, doripenem,
piperasilin-tazobaktam ya da metronidazol ile
kombinasyon şeklinde seftazidim, sefepim
dahil, gram-negatif geniş etki spektrumu olan
ampirik tedavi önerilir (A-I).
12. Kinolona dirençli E. coli yaygındır ve hastane
sürveyansları E. coli’nin kinolon duyarlılığı >
%90 olduğu gösterilmedikçe, kinolonlar kullanılmamalıdır
(A-II).
13. Alternatif bir tedavi, aztreonam + metronidazoldür,
ancak gram-pozitif koklara etkili bir
ajan eklenmesi önerilir (B-III).
236
Hangi Hastalara Oral ya da Ayaktan
Antimikrobiyal Tedavi Düşünülmelidir?
1. Enfeksiyon belirti ve semptomlarının giderilmiş
olduğu çocuk ve erişkinde, başka antibiyotik
tedavisine gerek yoktur (B-III).
2. İntraabdominal enfeksiyonlarda iyileşme
döneminde olan hastalarda moksifloksasin, siprofloksasin,
levofloksasin + metronidazol oral
formları ya da metronidazol ile bir oral sefalosporin
ya da amoksisilin-klavulanik asit tercih
edilebilir (B-II).
3. Duyarlılık testlerinde sadece intravenöz tedaviye
duyarlı mikroorganizma saptandığında, bu
tedavi hastane dışında uygulanabilir (B-III).
4. Çocuklarda; ateşin düşmesi, ağrının azalması,
oral alımın iyi olması ve ayağa kalkabilir durumda
olmasına rağmen, intraabdominal enflamasyona
ait semptomların devam etmesi durumunda
APAT düşünülebilir (B-II).
5. Çocuklarda oral tedavinin basamaklı olarak
azaltılmasında en dar spektrumlu, en iyi tolere
edilen en güvenli oral tedavi uygulanması için
drenaj işlemi sırasında intraabdominal örnekten
kültür yapılması önerilir (B-II).
6. Eğer izole edilirse, gram-negatif aerop ve
fakültatif mikroorganizma duyarlılık sonuçları,
çocuklarda ve erişkinde ilaç seçiminde kullanılmalıdır
(B-III).
7. Birincil kaynak kontrolü yapılmayan hastalar
ayaktan tedavi edildiğinde, önerilen oral tedavi,
başlangıçtaki intravenöz tedavinin ardından
basamaklı azaltma tedavisi olarak uygulanabilir
(B-III).
Tedavi Başarısızlığı Düşünülüyorsa
Yaklaşım Nasıl Olmalıdır?
1. Dört-yedi günlük tedaviden sonra persistan
ya da yineleyen KİE klinik kanıtları olması
halinde, bilgisayarlı tomografi ya da ultrasonografi
ile tanıya yönelik inceleme yapılmalıdır.
Başlangıçta izole edilen mikroorganizmaya karşı
tedaviye devam edilmelidir (A-III).
2. Başlangıçta verilen uygun ampirik antibiyotik
tedavisine rağmen klinik yanıt elde edilemeyenlerde
ekstraabdominal enfeksiyon ya da enfeksiyöz
olmayan durumlar araştırılmalıdır (A-II).
3. Türkiye EKMUD Bilimsel Platformu