PrzeglÄ daj publikację - Biblioteka Cyfrowa Ośrodka Rozwoju Edukacji

i zrozumieć trudne aspekty związane z przygotowywaniem
słownika. I w końcu przekonali się, że
w dziedzinie języka specjalistycznego nieodzowna
jest współpraca językoznawcy ze specjalistą
(co okazało się czynnikiem niezmiernie motywującym
do wykonania zadania!). Analizę słownika
K. Kupisza i B. Kielskiego zakończyliśmy ze świadomością
wykonania rzeczy ważnej i potrzebnej,
łączącej w sobie doskonalenie kompetencji leksykalnej,
semantycznej i socjolingwis tycznej, zdolności
analitycznych, umiejętności obiektywnej oceny.
Po tym doświadczeniu mogę z pełnym przekonaniem
polecić pracę ze słownikiem na zajęciach
języka obcego.
Bibliografia:
Adamczyk A. (1994), Biologie III, Warszawa: Edition
T&W.
Bańko M. (2001), Z pogranicza leksykografii i językoznawstwa,
Warszawa: Wydawnictwo Wydziału Polonistyki UW.
Corbeil J.-C., Archambault A. (1996), Wielojęzyczny słownik
wizualny. Leksykon tematyczny, Warszawa: Wilga.
Garnier M., Delamare J. (2006), Dictionnaire illustré des
termes de médecine (wyd. 29), Paris: Maloine.
Kupisz K., Kielski B. (1982), Podręczny słownik francuskopolski,
Warszawa: Wiedza Powszechna.
Leporrier M. (red.) (1999), Le dictionnaire médical de la
Famille, Paris: Flammarion.
Markowski A. (red.) (1999), Nowy słownik poprawnej polszczyzny,
Warszawa: PWN.
Neuman B. (1990), Słownik lekarski francusko-polski (wyd.
IV), Warszawa: PZWL.
Neuman B. (1975), Słownik lekarski polsko-francuski, Warszawa:
PZWL.
Sulisz A., Hamonet C. (1994), Słownik rehabilitacji francusko-polski,
Créteil: UFR C.I.S. et A.L.U.
Wróblewska-Pawlak K. (1997), „Peut-on enseigner la
langue de la médecine n’étant pas médecin?”, w: Acta
Philologica, nş 24, s. 147-163.
Ybert É. (red.) (2001), Petit Larousse de la médecine, Paris:
Larousse-Bordas.
(czerwiec 2007)
•
•
•
•