PrzeglÄ daj publikację - Biblioteka Cyfrowa Ośrodka Rozwoju Edukacji

Magdalena Jałowiec-Sawicka 1
Wągrowiec
Z naciskiem na zdobywanie wiedzy, a nie zaświadczeń
O nieudanej współpracy nauczycieli
Współpraca z innymi nauczycielami oraz korzystanie
z różnych form doskonalenia i samodoskonalenia
są ważne w pracy nauczyciela nie
tylko pod względem doszlifowywania własnego
warsztatu pracy, ale także – co ostatnio stało się
formalnie może nawet ważniejsze – awansu zawodowego.
Kiedy rozpoczynałam w minionym roku
pracę nauczyciela języka niemieckiego w zespole
szkół ponadgimnazalnych, przyszła mi w związku
z powyższym myśl, żeby stworzyć przy szkole koło
germanistów z całego powiatu, które miałoby na
celu szeroko pojętą współpracę nauczycieli.
W planach miałam comiesięczne spotkania
warsztatowe. Nie chciałam ograniczać się do
wykładów na różne tematy, ponieważ w swoich
działaniach realizuję zasadę, że najwięcej zapamiętujemy
z tego, co sami zrobimy. Moja rola miała
ograniczać się jedynie do moderowania dyskusji
i przebiegu prac w czasie spotkań. Taką wizję
przedstawiłam też na pierwszym oficjalnym zebraniu,
na którym pojawiło się ponad 30 nauczycieli
ze szkół różnego poziomu. Wspólnie ustaliliśmy
listę interesujących nas tematów, które miały być
omawiane przez cały rok szkolny. Chcieliśmy zająć
się następującymi zagadnieniami:
►
►
►
►
►
►
►
organizacją współpracy międzynarodowej,
możliwościami dokształcania dla nauczycieli
języków obcych,
nauczaniem gramatyki,
ocenianiem,
multimediami na lekcjach języka niemieckiego,
grami w nauczaniu języka niemieckiego,
kreatywnym nauczycielem, kreatywnym uczniem.
Ożywiona dyskusja podczas tego pierwszego
spotkania i zaakceptowanie przez większość wysuwanych
propozycji organizacyjnych pozwoliły snuć
nadzieję na ciekawe spotkania w gronie germanistów.
Jakże płonne, jak się później okazało.
Na kolejnych spotkaniach pojawiało się coraz
mniej osób, aż po trzech liczba nauczycieli ograniczała
się do ośmiu, którzy od tej pory stale uczestniczyli
aktywnie w naszych pracach.
Taki rozwój wypadków zmusił mnie do gruntownego
przemyślenia mojego zamierzenia.
W czym tkwił błąd? Jak można by go naprawić
i mimo wszystko zachęcić pozostałych do uczestnictwa?
Postanowiłam dotrzeć choćby do kilku
osób, które zrezygnowały z udziału w naszych
spotkaniach i zapytać, co je do tego skłoniło, by
po wysłuchaniu słów krytyki dostosować się do
ich potrzeb. Moje rozczarowanie tym nieudanym
przedsięwzięciem przerodziło się jednak
w ogromną konsternację, gdy dotarły do mnie
drogą elektroniczną zapytania od kilku osób, które
uczestniczyły tylko w pierwszym spotkaniu – czy
można by otrzymać zaświadczenie o zapisaniu
się do koła germanistów?
Po próbach dotarcia do tych osób moje zdumienie
nie miało już granic. Czyżby rzeczywiście
chodziło teraz już tylko o zaświadczenia? Czy nie
liczy się zdobywana wiedza, to, co zostaje na dłużej,
kontakty z innymi nauczycielami, możliwość wymiany
myśli, dotarcia do nowych materiałów?
Nie twierdzę, że większość nauczycieli tak reaguje,
ale moje doświadczenia w tym względzie wskazują
na przerażające skoncentrowanie się na świstkach,
które można dołączyć do jakiejś teczki, nie
zastanawiając się, co tak naprawdę pozostaje.
Jednak ta przyczyna naszej nieudanej współpracy
okazała się nie być jedyną przeszkodą. Drugim
problemem jest otwarta wręcz zawiść i wrogość
nauczycieli, którzy sądzą chyba, że jeśli podzielą
się z innymi swoimi pomysłami, to ujmie to ich
wspaniałości i inni będą cieszyć się ich zasłużo-
1)
Dr Magdalena Jałowiec-Sawicka jest starszym wykładowcą w Studium Języka Niemieckiego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza
w Poznaniu i nauczycielką języka niemieckiego w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 w Wągrowcu.
191