PrzeglÄ daj publikację - Biblioteka Cyfrowa Ośrodka Rozwoju Edukacji

Zadanie I. Studenci filologii zdyskwalifikowali
więcej podanych reguł wykrywając warianty
gramatyczne nieuwzględnione przez te reguły.
Uczestnicy grupy A okazali się bardziej podatni
na bezkrytyczne przyjmowanie prezentowanych
stwierdzeń. Jedynie w punkcie 8 i 13 obie grupy
jednogłośnie prawidłowo rozpoznały dane zdania
jako prawdziwe. Podobna zgodność nie wystąpiła
w przypadku żadnego ze zdań fałszywych.
Za wyjątkiem punktu 2, większość grupy A uznała
prezentowane reguły za prawdziwe. Te sześć
osób, które zdecydowały, że reguła ta jest fałszywa
przypomniały sobie o istnieniu tak codziennych
zwrotów, jak Would you like some coffee? Relatywnie
duży odsetek prawidłowej oceny punktów 4,
5 i 12 przez grupę A wynikł z tego, że niektórzy
jej uczestnicy brali uprzednio udział w lekcjach,
na których nauczyciel zwrócił uwagę na możliwe
odstępstwa od sugerowanych tu zasad.
Tylko jedna osoba z grupy A uznała punkt 1 za
fałszywy. Zaważył na tym zapewne fakt, że pozostali
uczestnicy tej grupy, jak sami przyznali, nie
pomyśleli o małej, lecz jak ważnej, grupie przymiotników
typu right, wrong lub real. W punkcie
3 w tej samej grupie odzwierciedliło się zjawisko,
jak często uczniowie są bezwarunkowo instruowani,
aby nie stosować will/could po if w okresach
warunkowych. Ciekawa obserwacja łączy się
z punktem 5, gdzie grupa A uzyskała lepszy wynik
aniżeli grupa B (filolodzy!). Podczas dyskusji
dało się to wytłumaczyć tym, że uczestnicy grupy
A mając mniejsze doświadczenie w poznawaniu
języka rzadziej widzieli coś zdrożnego w formach
takich jak hoping czy hating. Wielu członków grupy
B natomiast przyznało, że nie potrafili zaakceptować
postaci wanting. Co się tyczy punktów 9 i 15,
nikt w grupie A nie był w stanie podać przykładu
przeczącego podanym regułom. Jedyna osoba,
która uznała twierdzenie 9 za fałszywe, postąpiła
tak „intuicyjnie”, także nie potrafiąc uzasadnić
swojego wyboru przykładem ad hoc.
W grupie B poza punktem 5 najsłabsze rozpoznanie
niedoskonałości prezentowanej zasady wystąpiło
w przykładach 10 i 11. W pierwszym przypadku
nie zostało uwzględnione, że wybór między
between i among przy trzech lub więcej punktach
przestrzennego odniesienia zależy od tego, czy
te punkty traktujemy zbiorowo, czy indywidualnie.
Wypada tu zauważyć, że dwie osoby z grupy
A uznając regułę 10 za fałszywą, uczyniło tak nie
tyle z powodu znajomości tej zasady, co z powodu
zasłyszanego dialogu filmowego, który brzmiał
mniej więcej tak: „The matter is between you, me,
Mr. Smith, and Mr. Wesson”. W drugim przypadku
(zdanie 11) badani w obu grupach nie byli świadomi
tendencji (zwłaszcza w AmE) do używania
less/least także z rzeczownikami policzalnymi. Połowa
badanych w grupie B nie zaznaczyła fałszu
w punkcie 9. Z wywiadu wynikło, iż nie było to
spowodowane przekonaniem o słuszności twierdzenia,
ale niemożnością szybkiego sformułowania
przykładu będącego jego zaprzeczeniem.
Zadanie II. Wszystkie zdania tu użyte są gramatycznie
prawidłowe, chociaż większość z nich
ilustruje akceptowalne odstępstwa gramatyczne.
Grupa A uzyskała rezultat zdecydowanie lepszy
w porównaniu do poprzedniego zadania, zbliżając
swoją średnią odpowiedzi prawidłowych do
grupy B (Tabela 2). Grupa B natomiast kwalifikowała
zdania prawidłowe jako błędne częściej
niż można się było spodziewać. Z czego wynikła
taka zmiana tendencji w otrzymanych wynikach?
Na podstawie wywiadu dwa czynniki wydają
się tu grać decydującą rolę. Po pierwsze, badani
z grupy A w wielu zdaniach o bardziej skomplikowanej
strukturze leksykalno-syntaktycznej
nie dostrzegali tych elementów gramatycznych,
które stały w sprzeczności ze znanymi zasadami.
Po drugie, badani z grupy B dostrzegali w zdaniach
odstępstwa od znanych reguł i wykonywali
błędną (lub zbędną) hiperkorektę; np. zmieniali
formę -ing czasownika w zdaniu 5, dodawali
przedimek określony the w zdaniu 12 lub zmieniali
TAG w zdaniu 15 ignorując (lub nie zdając sobie
sprawy z jej implikacji) informację w nawiasie.
Studentka w grupie B, która odrzuciła zdanie 13,
stwierdzając, że wyraz speech jest niepoliczalny
i nie może pojawić się w liczbie mnogiej.
1 Konkluzja
Fałszywe pojęcia o gramatyce języka angielskiego
są wśród uczniów i studentów częste. Jak
wykazało badanie, nie jest od nich wolna ani
młodzież szkolna przyswajająca drugi język na
niższych stopniach zaawansowania, ani nawet
186