30.07.2014 Views

Przeglądaj publikację - Biblioteka Cyfrowa Ośrodka Rozwoju Edukacji

Przeglądaj publikację - Biblioteka Cyfrowa Ośrodka Rozwoju Edukacji

Przeglądaj publikację - Biblioteka Cyfrowa Ośrodka Rozwoju Edukacji

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

obcego. Ten punkt widzenia jest jak najbardziej<br />

uzasadniony, gdyż zdecydowanie więcej różnorodności<br />

możemy zaobserwować w osiągnięciach<br />

uczących się języków obcych. Natomiast brak<br />

badań interdyscyplinarnych wynika najprawdopodobniej<br />

z różnic między bardziej globalnym<br />

spojrzeniem psychologów na język a analizą języka<br />

na poziomie mikro, która jest typowa dla<br />

językoznawców (Dewaele i Furnham, 1999).<br />

Dochodzą do tego również problemy metodologiczne,<br />

tj. rozległa gama instrumentów do pomiaru<br />

osobowości.<br />

Omawiane w tej części artykułu badania dotyczące<br />

oddziaływania osobowości ucznia na jego/<br />

jej sukces w nauce języka obcego w pierwszej<br />

kolejności koncentrują się na najczęściej badanym<br />

aspekcie osobowości, tj. introwersji – ekstrawersji.<br />

Tabela 1 przedstawia cechy charakterystyczne<br />

dla każdego bieguna tego wymiaru. Na<br />

uwagę zasługuje fakt, że ten aspekt osobowości<br />

jest obecny we wspomnianych wyżej modelach<br />

osobowości.<br />

Introwersja<br />

1. Upodobanie do myślenia<br />

2. Upodobanie do samotności<br />

3. Skłonność do wynajdywania<br />

trudności w życiu<br />

Ekstrawersja<br />

1. Upodobanie do działania<br />

2. Upodobanie do towarzystwa<br />

3. Skłonność do czerpania<br />

zadowolenia z istniejącego<br />

stanu rzeczy<br />

Tabela 1. Cechy introwersji – ekstrawersji<br />

Następująca po nich grupa badań dotyczy zastosowania<br />

inwentarza opracowanego według<br />

typologii Junga (1923). W literaturze anglojęzycznej<br />

jest on znany jako Briggs and Myers Type<br />

Indicator (MBTI) (Wskaźnik typu psychologicznego<br />

Briggs i Myers – tłum. autorki) (Myers i McCaulley,<br />

1985) i okazał się bardzo przydatny w wielu<br />

kontekstach. W badaniach nad akwizycją językową<br />

był stosowany m.in. dla określenia cech<br />

osobowości i ich związku z sukcesem w nauce<br />

języka obcego.<br />

Wreszcie ostatnia grupa badań, którą tu omawiam<br />

i która, z racji zastosowania modelu Wielkiej<br />

Piątki oraz bardziej wyszukanego kryterium<br />

biegłości językowej, ilustruje najnowsze podejście<br />

badaczy do zagadnienia.<br />

2 Introwersja – ekstrawersja<br />

a sukces w nauce języka obcego<br />

Badania dotyczące cech osobowości tzw. dobrego<br />

ucznia języka obcego zwróciły uwagę na<br />

fakt, że pewne jej cechy wykazują związek z osiągnięciami<br />

językowymi. Za taką uznano ekstrawersję,<br />

która jest związana z towarzyskością jednostki<br />

i jej ukierunkowaniem na innych ludzi. Dlatego<br />

też wymiar introwersja – ekstrawersja był najczęściej<br />

brany pod uwagę w badaniach dotyczących<br />

związku między cechami osobowości a sukcesem<br />

w nauce języka obcego.<br />

Dewaele i Furnham (1999) uważają, że otrzymane<br />

nie do końca jednoznaczne wyniki dotyczące<br />

wpływu introwersji – ekstrawersji na osiągnięcia<br />

językowe ucznia wynikają z zastosowania nieadekwatnych<br />

do badanego wymiaru kryteriów biegłości<br />

językowej. Przykładem takiego podejścia<br />

do zagadnienia jest badanie Naiman i in. (1978),<br />

w którym nie wykazano żadnego związku między<br />

sukcesem językowym ucznia a ekstrawersją,<br />

ponieważ badacze posłużyli się sprawnością pisania<br />

jako miarą biegłości językowej. Natomiast<br />

wyniki badań dotyczące związku między ekstrawersją<br />

a mówieniem jednoznacznie wykazują, że<br />

ekstrawertycy są bardziej płynni w mowie, zarówno<br />

w języku ojczystym, jak i obcym, zwłaszcza<br />

w sytuacjach formalnych i środowiskach stresujących<br />

pod względem relacji międzyludzkich.<br />

W przeciwieństwie do nich, introwertycy mają<br />

więcej zahamowań w mówieniu oraz znacznie<br />

częściej stosują język formalny i wyszukane konstrukcje<br />

gramatyczne.<br />

Wyjaśniając te różnice Dewaele i Furnham<br />

(2000) nawiązują do fizjologicznych uwarunkowań<br />

tego aspektu osobowości. Naturalnie podwyższony<br />

poziom pobudzenia kory mózgowej<br />

u introwertyków przewyższa tzw. optymalny poziom,<br />

co hamuje zautomatyzowane mówienie.<br />

Zamiast zautomatyzowanego równoczesnego<br />

przetwarzania introwertycy stosują kontrolowane<br />

szeregowe przetwarzanie, które obciąża ich<br />

pamięć roboczą. Zmniejszenie pojemności pamięci<br />

krótkotrwałej u introwertyków negatywnie<br />

oddziaływuje na ich wypowiedzi ustne: mówią<br />

wolniej, częściej się wahają, robią więcej błędów<br />

i nie tworzą długich wypowiedzi.<br />

Dewaele (2004 za Dörnyei, 2005) także wykazuje,<br />

że porozumiewając się w języku obcym

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!