viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE

195 PRAELECTIONES 196
data quum sisterent se coram altari. Hie autem
locus notatu digaus est, quia admonet quam sollicite
excipere nos oporteat omnes Dei minas, quae
ut plurimum apud nos frigent. Ut ergo discamus
expergefieri a torpore nostro, hie quasi in speculo
nobis proponitur coniunctio vindictae Dei cum minis.
Simul enim ac loquutus est, videmus fuisse
in eius conspectu sex Tiros, qui armati erant et
instructi ad urbem diruendam. Prophetae autem
voluit Deus ostendere hanc visionem, quia negotium
erat cum duro et stupido populo, ut ante vidimus.
Vox igitur Dei fuit quasi ultima denuntiatio: quemadmodum
si quis tuba clangat, et denuntiet nullam
fore spem veniae nisi statim se dedat hostis. Sic
ergo clamavit Deus voce magna, sed non fuit hoc
inane terriculamentum, quia simul adiunxit ipsam
exsequutionem, dum apparuerunt sex viri coram
altari. Altäre autem aeneum vocat quod Solomo
exstruxerat ex quadratis lapidibus. Neque enim
poterat altare aeneum sufficere: sed respicit ad
primam originem. lam dicit inter illos fuisse virum
unum indutum veste linea. Non ponitur hie in turba,
quasi fuerit unus ex reliquis, sed separatur, quia
distincta est eius ratio. Vir ergo hie haud dubie
sustinuit personam angeli: et satis tritum est in
scriptura, angelos ubi sumpserunt visibilem form am
Tocari homines: non quod re ipsa homines fuerint,
sed quia Deus induit ipsos talibus formis, quoties
visum fuit. Quidam restringunt hoc ad Christum,
quorum sententiam non prorsus repudio. Sed quia
propheta nullas apponit insignes notas, ideo malo
accipere generaliter de quolibet angelo. Dicit ergo
fuisse inter Chaldaeos, qui parati erant ad exsequendam
Dei vindictam, virum unum indutum lineis
vestibus. Tribuitur angelis semper aliqua nota quae
ipsos ab hominibus discernât. Vestis linea fuit tunc
in singulari ornatu. Et sacrifici papales ut fuerunt
simiae imitati sunt perperam morem ilium in suis
superliciis, quae vocant. Sed quum solerent sacerdotes
indui vestibus lineis, ideo angelus etiam oblatus
fuit prophetae sub tali habitu. lam pergamus,
quia ex proximo versu patebit quorsum facta fuerit
angeli illius mentio.
3. Et gloria Dei Israel adscendit (vel sublata
est) a Çherub super quern residebat (ad verbum,
lam ostendit propheta quorsum adiunctus fuerit
angelus Ghaldaeis, nempe qui fraenum illis iniiceret,
ne promiscue et absque delectu saevirent contra
electos et reprobos. Est autem hie insignis locus,
quia ex eo primum discimus Deum efficaciter minari
impiis, ita ut habeat ministros semper praesto
ad obsequium: deinde etiam incredulos militare sub
Dei auspiciia, et régi eius nutu, et nihil agere nisi
pro ipsius arbitrio. Neque enim frustra dicuntur
Ohaldaei venisse ad templum, ut se sisterent coram
Dei altari. Non refertur quidem id in eorum laudem,
quasi sponte Deo paruerint, vel propositum
ipsis fuerit operas suas eius mandato addicere: sed
agitur hic de arcana Dei Providentia. Quamvis
ergo Ohaldaei laxaverint fraena suae libidini, neo
putaverint se gubernari divihitus : Deus tarnen hic
pronuntiat esse sub sua manu, ac si ipsos haberet
conductitios milites: quemadmodum dicitur Satan
comparui8se inter filios Dei: non fuit hoc voluntarium
obsequium, sed quia non potuit, quidquid
machinaretur, aggredi sanctum virum lot», nisi Dei
iussu. Pilii Dei longe alio modo apparent, nempe
ut liberale obsequium offerant, quemadmodum cupiunt
ipsum solum regnare. Verum quamlibet magnum
sit discrimen inter filios Dei, et Satanam, ae
omnes reprobos: hoc tarnen in genere verum est,
Satan et reprobos parère Deo. Hoc ergo secundo
discendum est. Sed tertio docemur Deum nunquam
temere exercere suam vindictam, quin parcat suis
electis. Hac ratione habuit angelum in clade
Hierosolymae, qui opponeret veluti clypeum Chaldaeis,
ne ultra grassari posset eorum crudelitas,
quam placebat Deo, siouti iterum paulo post videbimus.
Ideo dixi locum esse insignem, quia ubi
Deus profert irae suae signa, coelum quodammodo
obnubilatur, et illic terrentur imo pavore attoniti
exanimantur fidèles non minus quam increduli. Nam
quod ad externum statum nihil etiam differunt alii
ab aliis. Quia ergo obiicitur terror filiis Dei, qui
omnem sensum gratiae Dei obscuret in rebus adversis,
ideo diligenter haec doctrina tenenda est,
nempe quum Deus laxat habenas furiosis hominibus,
ut omnia dissipent, evertant et in nihilum
redigant, semper angelos esse coniunctos, qui occulto
fraeno cohibeant eorum intemperiem, quibus alioqui
nulla esset moderatio. Dicit ergo gloriam Dei
Israel adscendisse a Cherub ad Urnen. Gloriam Dei
accipit pro ipso Deo, ut colligere promptum est ex
proximo versu. Dicit enim Iehovam ipsum loquu-
quae erat super ipsum) ad Urnen äomus: et clamavit tum esse. Sed haec loquutio optime convenit, quia
ad virum indutum vestibus lineis, cuius atramentarium non potest a nobis comprehendi Deus, nisi quatenus
scrïbae in lumbis erat.
se attemper at ad nostrum modulum. Quia ergo
4. Et dixit îehovah ad ipsum, Transi per me­ Deus in se incomprehensibilis est, neque apparu it
dium urbis, per medium Hierosdlymae: et signa Signum prophetae suo qualis est (quando ne angeli quidem
super frontes virorum qui gemunt, et clamant super ferunt immensam gloriae eius magnitudinem, multo
omnibus abominationibus quae patrantur in medio eius. minus mortalis homo) sed quatenus sciebat expedire :
ideo propheta sumit hie gloriam eius pro ipso, hoc
est visionem quae signum vel symbolum erat prae-