viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE
viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE
viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
259 PRAELECTIONES 260<br />
Colligimus ex verbis prophetae ipsum fuisse<br />
derisum, quum sese accingeret ad migrandum: deinde<br />
clanculum nq^stu effoderet parietem, per quern<br />
transiret cum suis sarcinis. Nam qui existimant<br />
Israelitas sciscitatos esse quasi de re sibi incognita,<br />
non satis considérant verba prophetae. Neque enim<br />
frustra hie repetitur elogium illud domus rebeUis.<br />
Si ex stultitia profecta fuisset haec interrogatio,<br />
Deus non vocasset ipsos rebelles. Refertur igitur<br />
hoc epitheton ad locum praesentem, et ita statuere<br />
licet, per ludibrium quaesiisse a propheta Israelitas<br />
quid illud sibi vellet. Visus enim est ipsis ludere:<br />
ita Bubsannarunt. Et scimus quanta fuerit àudacia<br />
illius gentis ad prophetas spernendos. Non mirum<br />
igitur est, quum nacti essent plausibilem materiam,<br />
si liberius insectati sunt quod agebat propheta.<br />
Diximus enim heri fuisse illud quasi puerile spectaculum.<br />
Ideo visi sunt Israelitae non absque ratione<br />
respuere quod propheta agebat tanquam rem nihili.<br />
Deus autem non patitur ita vilipendi servos suos.<br />
lam insignierat prophetam nostrum, ut vocatio eius<br />
deberet merito sancta esse. Quum ergo gestaret<br />
Ezechiel certaa notas prophetici muneris, quanquam<br />
primo adspectu actio eius non poterat existimari<br />
séria, modeste tarnen debuit populus inquirere.<br />
Nam quidquid a Deo scimus manare, reverenter<br />
excipiendum est sine controversia. Si autem aliqua<br />
est obscuritas, possumus mirari, possumus sciscitari :<br />
sed quemadmodum dixi, semper praeire debet docilitas<br />
et modestia. Quid autem Israelitae? sciscitati<br />
sunt quorsum tenderet prophetae actio, sed ut<br />
earn reiicerent quasi ridiculam. Hac igitur de causa<br />
irascitur Deus, et pronuntiat se futurum severum<br />
vindicem illius audaciae, quod insectati essent sanctum<br />
prophetam. Ergo emphatice hoc legendum<br />
est, quid tu fads? quasi dicerent prophetam desipere,<br />
et frustra gestare vel parare illas sarcinas,<br />
et parietem fodere, quia haec omnia nullius essent<br />
momenti. Responsio autem quum ostendat graviter<br />
Deum offensum fuisse talibus dicteras, satis demonstrat<br />
non errore vel incogitantia fuisse sciscitatos,<br />
sed mera protervia. Dicit enim, principis haec propJietia<br />
est, et totius domus Israel, quae est in medio<br />
ipsorum. Haud dubie regem intelligit, ut paulo<br />
post videbimus: neque de quolibet rege indefinite<br />
loquitur, sed Zedechiam désignât, ut etiam statim<br />
liquebît ex circumstantia. Dicit igitur: hoc onus,<br />
vel häne tristem prophetiam spectare ad principem,<br />
et ad domum Israelis, quae habitabat Hierosolymae.<br />
Probabile autem est quosdam ne inciderent in manus<br />
hostium profugisse, quia tutum erat illis Hierosolymae<br />
receptaculum. Captivi putabant se fuisse<br />
male providos, quod non sequuti essent illos duces,<br />
quia fuisset illis Hierosolyma tutum perfugium.<br />
Hinc ergo maior tristitia ex captivitate. Ideo pronuntiat<br />
Deus comprehendi Israelitas una cum rege<br />
in hac prophetia. Yerum quidem est, commune<br />
fuisse nomen omnibus Abrahae posteris. Nam duodecim<br />
patriarchae progeniti fuerant a Iacob. Sed<br />
tunc usus invaluerat, ut decern tribus retinerent<br />
nomen Israel: tribus autem Iehudah haberet nomen<br />
suumi proprium et peculiare. Fostea confirmât suam<br />
doctrinam, quod sit illis in portentum. Hanc vocem<br />
heri exposuimus, nempe prophetam fuisse positum<br />
ante oculos loco signi, ita ut Deus repraesentaret<br />
quod adhuc erat incognitum. Nam portenta vocantur<br />
signa divinitus missa, ut futurum praesagiant<br />
quod nemo putaret. Deus quidem ostendit saepe<br />
quid facturus sit multis signis, sed vulgaribus : portentum<br />
autem vocatur Signum extraordinarium, et<br />
quod non potest censeri naturale. Sic ergo propheta<br />
iubetur dicere Israelitis, se illis esse in portentum,<br />
nempe ut proterviam excutiat, quae ut diximus<br />
causa erat impii contemptus. Neque enim<br />
illis religio erat, prophetam subsannare, eo quod<br />
putarent aliquid proferre lusorium, ac si pueros<br />
vellet de nihilo territare. Deus ergo ut Israelitae<br />
tandem expergiscantur a suo torpore pronuntiat<br />
servum suum esse illis portentum. Et ex ratione addita<br />
colligimus quid sibi voluerit nomen portenti,<br />
etiam hesterna lectione. Dicit enim, quemadmodum<br />
feci ita fiet vobis, hoc est, serio tandem in vobis<br />
implebitur quod putatis esse nunc lusorium. Propheta<br />
enim visus est fabulam agere tanquam histrio :<br />
et hac de causa fuit derisus. Nunc pronuntiat non<br />
fore id fabulosum, quia non induent aliam personam<br />
Israelitae, qui residui erant apud Iudaeos, atque<br />
adeo rex ipse. Deus enim coget ipsos tandem sarcinulas<br />
suas colligere, et furtim captare fugam per<br />
tenebras noctis, quod etiam prosequitur toto versu :<br />
in transmigrationem,- inquit, et in exsilium ibunt.<br />
Quod ergo iussus fuit propheta sibi vasa conficere,<br />
vel parare, fuit Signum exsilii de quo nunc loquitur.<br />
Sed additur etiam explicatio secundae partis.<br />
12. Et princeps qui in medio ipsorum est super<br />
humerum portabit in tenebris, et ingredietur in pariete<br />
quem effoderint ad educendum (vel offerendum) in<br />
ipso: faciem suam occultabit, ne (ut non) adspiciat<br />
oculo terram.<br />
Diximus ostensa fuisse duo, nempe exsilium<br />
populi, deinde clandestinam fugam: de hac trepidatione<br />
nunc propheta iterum loquitur. Dicit ergo<br />
non modo qui ex vulgo erunt aut faece populi fore<br />
ita anxios, ut clanculum conentur effugere, et sarcinas<br />
suas gestent: sed principem ipsum, hoc est<br />
regem subiectum fore tantae ignominiae: ipse, inquit,<br />
princeps gestabit humero. Sequuti quidem sunt<br />
eum multi, ut vidimus, et tandem deprehensus fuit<br />
cum magna caterva ut paulo post subiioiet propheta,<br />
et in deserto Ievicho captus ab hostibus tractus
Change language