viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE

207 PRAELECTIONES 208
cendo, Feci quemadmodum praeceperas (vel mandaveras)
mihi.
Haec sententia confirmât quod heri diximus de
paterna Dei sollicitudine erga fidèles. Docuit enim
propheta, antequam Deus permitteret Chaldaeis
urbem delere, praemissum fuisse angelum, qui sucourreret
electis, atque ita se opponeret nostium
truculentiae : ubi diximus tanquam in speculo nobis
monstrari, Deum in suis iudiciis ordinem hunc
tenere, ut semper praecedat paternus eius amor
erga fidèles, ne quid illis permittat acoidere, Disi
quod tandem cedat in eorum salutem. Hac ràtione
ergo nunc angélus dicit se fecisse quod mandatum
fuerat. Haud dubie autem angeli obsequium nobis
refertur, quod respondet Dei voluntati. Hinc itaque
colligimus pretiosam semper esse fidelium salutem
Deo : et ideo semper fore tutos et incolumes, quum
putabimus coelum terrae miseeri. Haec igitur
summa est. Nunc sequitur,
CAPUT X.
1. Et adspexi, et ecce super expansionem quae
erat super caput Cherubim tanquam lapis sapphiri,
sicut adspectus similitudinis solii, quod videbatur
super eos.
Hie refert propheta aliam visionem, quae multum
affinitatis habet cum prima, quam nobis retulit
primo capite: sed in alium finem tendit, ut postea
dicetur. Quoniam autem primo capite singula visionis
membra excussimus, ideo nunc ero brevior:
tantum perstringam quae ante fuerunt dicta, et
simul notabo quidquid erit diversum. Sed antequam
illuc descendam, tenendum est consilium Dei
in hac visione. Voluit ergo Deus testatum facere
Iudaeis, nihil amplius sibi fore cum ipsis commune,
quia in animo haberet relinquere templum, deinde
totam urbem incendio consumere. Sed ne haec
comminatio frigeret apud Iudaeos, ideo proposita
fuit formidabilis Dei maiestas, quae metum etiam
stupidis incuteret. Nunc venio ad verba. Dicit
se rursus vidisse super capita Cherubim solium, cuius
color erat similis sapphiro* Pro animalibus nunc
ponit Cherubim: nee tarnen dubium est quin animalia
ilia, de quibus ante loquutus est, fuerint
Cherubim. Sed quia nunc obiicitur visio in templo,
incipit familiarius Deus patefacere servo suo quod
ante erat nimis obsourum. Yiderat enim quatuor
animalia prope fiuvium Chebar, nempe in regione
profana. Quum ergo procul a templo abessent exsules
Iudaei et Israelitae, non mirum est. si Deus
non ita distincte appartient prophetae suo, quemadmodum
nunc facit ubi deductus est in templum.
Etsi enim locum non mutavit propheta, non tarnen
frustra visus est transferri Hierosolymam, et adspicere
quidquid in templo fiebat. Haec ratio est cur
nunc vocet Cherubim quae ante simpliciter vocavit
animalia. Diximus autem cur visi fuerint quatuor
Cherubim, quum tarnen duo tantum essent in sanctuario,
nempe quia Iudaei fere obtorpuerant in
crassa ignorantia. Desciverant pridem a studio
sincerae pietatis, et lux coelestis doctrinae ab ipsis
paene exstincta erat. Quum ergo tarn crassa esset
inscitia populi, ideo oportuit aliquid dari eorum ruditati,
quia non poterant aliter capere quod discendum
erat. lam simul dubium non est, quin Deus
oblique exprobraro illis voluerit turpem illam ignorantiam,
quia per ipsum non steterat, quominus
perspicerent in lege et templo quidquid utile erat
cognitu in salutem. Ubi ergo Deus mutat legalem
formam, minime dubium est, quin ostendat populum
ilium esse degenerem, ac si se ipsum transfiguraret.
Sed tenendum quoque memoria est quod
tunc dixi, nempe quatuor Cherubim oblatos fuisse
prophetae, ut ostenderet Deus se complecti totum
mundum sub suo imperio. Paulo ante vidimus Iudaeos,
quum veluti contracto callo putarent se iam
esse extra curam Dei, fuisse ita excaecatos, ut simul
colligerent Deum nullam gerere mundi curam.
Quum ergo Deum coelo includerent perversis suis
figmentis, ideo ostendit se moderari totum orbem,
et nihil moveri nisi arcana sua virtute. Quum ergo
ponuntur quatuor Cherubim pro duobus, perinde
est ao si Deus ostenderet se regnare per quatuor
mundi piagas, et potentiam suam hue et illuc extendi:
ideoque nimis impie Iudaeos imaginari terrain
ab ipso esse derelictam. Tertio notandum est
quod etiam tunc dictum fuit, quatuor capita tribui
ipsis Cherubim, ut ostenderet Deus angelicos motus
vigere in omnibus creaturis. Sed hoc postremum
repetam suo loco : ideo nunc breviter attingo.
Iam videndum cur propheta nunc dicat fuisse solium,
cuius color referebat sapphirum, et solium illud fuisse
super quatuor Cherubim: quia scilicet Deus habet
angelos suos praesto ad obsequium: ideo statuuntur
sub eius pedibus, ut sciamus eos non esse sui iuris,
sed Deo ita subesse, ut semper ab eius nutu pendeant,
et quocunque iusserit ferantur. Haec ratio
igitur est cur locati fuerint sub expansione ubi erat
solium Dei. Quod ad expansionem pertinet, nomen
est quo Moses utitur, quum narrât creationem mundi :
verterunt Graeci ax£pé