25.06.2013 Views

viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE

viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE

viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

531 PRAELECTIONES 532<br />

ventu Alexandri magni? de eius successoribus?<br />

Longo tempore antequam nasceretur Alexander,<br />

praedixit Daniel quid sit facturus. Deinde ostendit<br />

regnum eius non fore diuturnum, quia statim<br />

dividitur in quatuor cornua. Alia etiam quae commémorât<br />

certo demonstrant, loquutum fuisse dictante<br />

spiritu sancto. Sed huius quoque rei certior fides<br />

potest concipi ex aliis narrationibus, quum scilicet<br />

admonet quam varus miseriis obnoxia futura sit<br />

ecclesia inter duos crudelissimos hostes, nempe regem<br />

Syriae et regem Aegypti. Illic récitât eorum<br />

foedera, deinde récitât hostiles ultro citroque incursus:<br />

postea tot conversiones: quasi res ipsâs digito<br />

monstraret, sic totum progressum exsequitur,<br />

ut appareat Deum per os eius loqui. Hoc igitur<br />

iam magnum est, et non poenitendi fructus, ubi<br />

certo cognoscimus Danielem fuisse duntaxat Organum<br />

Spiritus 8ancti, neque proprio instinctu quidquam<br />

in medium protulisse. Iam quod illi parta<br />

fuit autoritas, quo certior esset fides doctrinae eius<br />

àpud Iudaeos, hoc etiam ad nos extenditur. Quam<br />

enim pudenda est ac turpis ingratitudo, si non amplectimur<br />

prophetam Dei; cui honorem déferre<br />

coacti sunt Chaldaei, quos scimus et superstitiosos<br />

fuisse et plenos fastu ao superbia ? Duae illae<br />

gentes, nempe Aegyptii et Chaldaei prae aliis sibi<br />

plaçuerunt. Nam putabant Chaldaei apud se esse<br />

unicum domicilium totius sapientiae. Non fuissent<br />

igitur admodum propensi ad recipiendum Danielem,<br />

nisi res ipsa coegisset, ac extorta illis fuisset haec<br />

•confessio, verum esse Dei prophetam. Iam quum<br />

ita stabilita sit Danielis autoritas, de rebus etiam<br />

ijpsis, quas tractat, aliquid dicendum est. Quantum<br />

ad interpretationes somniorum spectat, prim urn<br />

somnium Nebuchadnezer complectitur, quemadmodum<br />

videbimus, rem omnium maximam, nempe<br />

quidquid . est splendoris et potentiae in mundo,<br />

evanescere: manere autem stabile unum Christi<br />

regnum, nee aliam esse perpetuitatem. Quantum<br />

ad secundum somnitim Nebuchadnezer pertinet, illic<br />

certe 1 ädmiräbilis refulget constantia Danielis. Erat<br />

enim res valde odiosa, summum totius orbis monarcham<br />

ita deiicere, quemadmodum fecit : Tu eximis<br />

te numéro hominum, et iam coleris instar Dei,<br />

tù eris bestia posthac. Nemo est hodie qui audeat<br />

tale aliquid profari apud monarchas, imq qui audeat<br />

vel blande eos monere, si quid peccaverint.<br />

Quum ergo Daniel intropide praedixerit regi Nebuchadnezer<br />

quantum dedecus ipsum inaneret, certe<br />

in eo prodidit tnemoràbile et rarum dbcumentum<br />

suae constantiâe. Et hoc modo' etiam rursüs obsignata<br />

fuit eius vocatio, quia haec fortitudo erat<br />

ex spiritu Dei. Sed in seeunda parte insistere<br />

praeeipue convenir ubi perspieimüs Deo cürae esse<br />

suam ecclesiam. Extenditur quidem Providentia<br />

Dei ad totum mundum. Nam si passerculus non<br />

oadit in terram sine eius permissu, consulit haud<br />

dubie generi humano. Ergo nihil fortuito nobis<br />

contingit. Sed Deus in hoc libro lumen nobis accendit,<br />

ut sciamus ecclesiam sie ab ipso gubernari,<br />

ut singularem eius curam gerat. Si res unquam<br />

fuerunt in mundo turbatae, ut possent coniieere<br />

homines Deum in coelo dormire, et oblitum esse<br />

humani generis, certe talis fuit conversio illorum<br />

temporum, imo tot et tarn multipliées ac variae<br />

fuerunt conversiones, ut etiam cordatissimus quisque<br />

posset quasi evanescere, quum nullus esset<br />

bellorum finis, et iam Aegyptii praevalerent, iam<br />

essent alii motus in: Syria. Quum ergo omnia<br />

sufsum ac deorsum verterentur, quale potuit iudicium<br />

fieri, nisi mundum negligi a Deo, et miseros<br />

Iudaeos spe sua deeeptos fuisse, quum putarent<br />

Deum, sicuti fuerat liberator, ita perpetuum fore<br />

custodem salutis suae? Nam quamvis gentes omnes<br />

tunc communiter obnoxiae essent multis cladibus,<br />

si tarnen Syri erant superiores Aegyptiis, tunc<br />

abutebantur sua potentia contra Iudaeos, et Ierosolyma<br />

patebat praedae, quasi esset victoriae merces:<br />

si alii proelio victores erant, ulciscebantur suam in- *<br />

iuriam, vel quaerebant compensationem apud Iudaeos.<br />

Ita undique expilabantur miseri illi homines,<br />

ut "multo deterior esset eorum conditio, postquam<br />

reversi erant in patriam, quam si semper fuissent<br />

exsuies, vel inquilini in aliis regionibus. Quum<br />

autem admoniti essent de rebus futuris, fuit haec<br />

illïs optima fultura, in quam reeumberent. Sed<br />

hodie eiusdem doctrinae usus ad nos applicandus<br />

est. Videmus enim quasi in speculo, vel in pictura,<br />

Deum fuisse sollicitum de ecclesia sua, etiam quum<br />

visus est eius curam abiecisse : deinde factum fuisse<br />

eius consilio, ut Iudaei ita expositi fuerint hostium<br />

suorum iniuriis. Sed ab altera etiam parte agnoscimus<br />

fuisse mirabiliter servatos, et quidem maiore<br />

et magis mirabili Dei potentia quam si quieti vixissent,<br />

si nemo illis fuisset molestus. Haec igitur<br />

nobis discenda sunt a septimo capite usque ad nonum.<br />

Iam ubi Daniel numerat annos usque ad<br />

Christi adventum, quam darum ac firmum hoc est<br />

testimonium, quod licet nobis opponere contra Satanam,<br />

contra omnes impiorum sannas: quando<br />

certum est, librum Danielis fuisse versatum in manibus<br />

hominum, antequam hoc accideret? Ubi igitur<br />

numerat septuaginta hebdomadas, et dicit tunc<br />

venturum esse Christum, veniant omnes profani<br />

homines, et ingérant ac crêpent etiam plenis buccis<br />

suam proterviam: tarnen convicti tandem iacebunt,<br />

quod Christus sit ille verus redemptor, quem Deus<br />

ab initio mundi promiserat, quia noluit eum manifestari,<br />

nisi cum certa ilia demonstratione, cui nullam<br />

habent parem omnes mathematici. Est igitur<br />

hoc etiam observatu apprime dignum, quod postquam<br />

Daniel de varus ecclesiae calamitatibus disse-

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!