25.06.2013 Views

viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE

viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE

viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

371 PRAELEÜ TIONE8 372<br />

desciverant, violabant audacter totarn legem. Possemus<br />

ergo per secundam vocem intelligere omnia<br />

scelera, quibus provocaverant iram Dei ob suam<br />

erudelitatem. Sed quia nuper loquutus est de filiis,<br />

libenter retineo sensum ilium, quod scilicet plectentur<br />

tanquam mulier adultéra, et mulier parricida,<br />

quae lïberos suos iugulaverit. Putabant quidem se<br />

obeequium Deo praestare. Atqui non répudiât tantum<br />

Deus stultas illas cogitationes, sed etiam abominatur.<br />

Nihil enim' magis indignum quam sub<br />

obtentu pietatis filios suos ita iugulare et exurere:<br />

haec, inquam, minime tolerabilis fuit nominis Dei<br />

profanatio. Non mirum igitur est si denuntiet duplicem<br />

vindictam, quia Iudaei quum zelum obtenderent<br />

Deo inurebant sceleris sui notam, quamvis<br />

putarent sibi esse obstrictum. Postea sequitur,<br />

39. Et dabo te in manum eorum: et sublime<br />

tuum diruent (vel evertent), et disrumpent (vei contèrent)<br />

excelsa tua: et spoliabunt te vestibus tuis, et<br />

sument vasa gloriae tuae (vel decoris, boc est suppellectilem<br />

pretiosam), et dimittent te nudam et discoopertam.<br />

Hie amplificat Ezechiel Dei iudicium, ubi docet<br />

non tantum expositos omnium probro fore Iudaeos,<br />

ac si producti essent in theatrum aliquod nobile et<br />

con8picuum : sed direptioni quoque et rapacitati<br />

eorum quibus prius fidebant. Dabo te inquit, in<br />

manus eorum: loquitur de amatoribus et inimicis:<br />

certatim, inquit, omnes convenient tarn foederati tui<br />

et amiei veteres quam inimici. Scimus enim spoliatos<br />

fuisse nunc ab Aegyptiis, nunc ab Assyriis<br />

et Chaldaeis. Nam quo tempore Hierosolyma capta<br />

et excisa fuit, redacti erant Assyrii sub monarchiam<br />

chaldaicam. Babylon enim oppresserat Ninevem,<br />

ut satis notum est: sed coniunctae erant vires<br />

utriusque populi. Sic ergo spoliati sunt Iudaei ab<br />

illis, quum tarnen putassent sibi optime esse prospectum,<br />

ubi foederati erant Assyriis contra reges<br />

Israel et iSyriae: deinde quum foedus tandem ictum<br />

fuit cum Chaldaeis, tunc vero putabant se esse extra<br />

omnem aleam periculi. Nunc autem deridet<br />

propbeta stultam illam confidentiam, ac dicit spoliatum<br />

iri ab omnibus illis amicis. Porro simul<br />

etiam dicit altaria destructum iri. Qui vertunt<br />

fornicem et lupanar, non satis considérant quod<br />

heri admonui, prophetam scilicet ita uti figura, ut<br />

tarnen simul designet aliqua ex parte rem ipsam<br />

simpliciter. Est igitur médius vel mixtus prophetae<br />

sermo, quia ex parte translative loquitur de excelsis<br />

et altaribus profanis: et simul prosequitur<br />

suam similitudinem. Non dubium igitur est quin<br />

per locum sublimem, et per excelsa intelligat ipsa<br />

altaria: etsi alludit simul ad fornices, quia dixit<br />

besterna lectione stetisse Iudaeos quasi in capitibus<br />

viarum, ut obvios quosque etiam ignotos ad.se<br />

allicerent. Sicuti autem Cbaldaei templo non pepercerunt:<br />

ita minime dubium est quin promiscue<br />

diruerint omnia altaria. Et tarnen voluerant illis<br />

Iudaei in exstruenda eorum parte gratificari. Sed<br />

Deus ostendit quam stulte homines imaginentur<br />

felicem successum ubi velut data opera cum ipso<br />

pugnant. Et experientia docet idem subinde contingere<br />

omnibus inoredulis. Nam quum quisque<br />

superstitiones suas amplexus despiciat quidquid apud<br />

alios sacrum vel sanctum censetur, hinc fit ut victores<br />

destruant templa et imagines, ut déforment<br />

regionem quam volunt esse vastatam et perditam.<br />

Sic etiam nunc dicitur, destruent altaria tua et excelsa.<br />

lam addit, et spöliabunt te vestibus tuis, et<br />

tollent vasa decoris tui. Comprehendit hjs vocibus<br />

propheta quidquid beneficiorum Deus in Iudaeos<br />

contulerat. Nam scimus quam liberaliter ipsos suis<br />

donis ornaverit: deinde terram illam eius benedictio<br />

incredibili modo reddidit foecundam. Significat ergo<br />

in summa, Iudaeos ubi spoliati fuerint omnibus<br />

suis ornamentis fore probrosos, quemadmodum sequitur,<br />

et dimittent te nudam et discoopertam, hoc v<br />

est abiicient, quemadmodum si amator satietate<br />

scorti captus, iubeat a se procul facessere. Sequitur,<br />

40. Et adscendere facient contra te coetum (vel<br />

exercitum), et lapidabunt te lapidibus (sed nomen<br />

est supervacuum, quia DJD per se significat obruere<br />

lapidibus), et perfodient te gladiis suis.<br />

Quoniam incredibile erat quod hactenus protulit<br />

Ezechiel, ideo modum exprimit, quod scilicet<br />

tarn Chaldaei quam Assyrii adducent copiosum exercitum,<br />

qui obruat lapidibus totam ludaeam, et gladiis<br />

perfodiat. His autem figuris simpliciter intelligit,<br />

tantam fore stragem, ut tota regio nudetur hominibus,<br />

perinde ac si lapidibus et gladiis hostes passim<br />

obvios quosque trucident. Quanquam existimant<br />

quidam ipsum alludere ad lapides, qui proiiciebantur<br />

catapultis. Sed nescio an hoc venerit in mentem<br />

prophetae. Simplicius est quod attuli, nempe<br />

non esse cur Iudaei existiment se tutos fore et incolumes<br />

a clade ultima, de qua propheta loquutus<br />

est, quia venient populosi et copiosi exercitus, qui<br />

ipsos lapidibus obruant, et gladiis perfodiant. Sequitur,<br />

41. Et exurent domos tuas igni (etiam nomen<br />

ignis redundat) et facient in te (vel exsequentur)<br />

iudicia in oculis mulierum multarum: et cessare faciam<br />

te a scortando: atque etiam munus non off eres amplius.<br />

Postquam de hominum strage loquutus est,<br />

adiungit aedium quoque incendia. Hoc iam triste

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!