viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE
viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE
viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
251 PRAELEOTIONES 252<br />
bris, non autem spuriis, vel qui dégénérant, vel qui<br />
non aunt regeniti vero semine et incorruptibili: hoc<br />
est prophetae consilium. Caeterum, quoniam poterat<br />
videri hic nimius rigor, ubi Deus quasi armatus<br />
prodit in medium ad perdendos omnes, qui non<br />
resipuerint, propheta hic detegit ipsorum crimen,<br />
quod scilicet cor ipsorum ambulet post ipsorum cor,<br />
imo cor ipsorum se ipsum trahat: et ideo cordis<br />
nomen bis repetitur. Est quidem supervacua repetitio,<br />
sed emphatica, quum dicit cor eorum, qui ita<br />
pertinaciter adhaeserint suis superstitionibus, a se<br />
ipso ad novos motus subinde impelli, ut ita continuo<br />
tenore pergat semper ad superstitiones, Ego<br />
ultor ero, inquit Deus. Ergo quoties Deus proponit<br />
nobis testimonia gratiae suae, quisque in se ipsum<br />
descendat et examinet omnes suos affectus.<br />
Ubi autem quisque deprehenderit sua vitia, ne sibi<br />
in ipsis placeat, sed potius ingemiscat, et studeat<br />
renuntiare propriis affectibus, ut Deum sequatur:<br />
neque se obduret ad pertinaciam, ita ut cor eius<br />
continuo cursu ad malum pergat et ruat, quemadmodum<br />
hie dicitur.<br />
22. Et sustulerunt Cherubim alas suas, et rotae<br />
e regione ipsorum: et gloria Bei Israel super ipsos<br />
sursum.<br />
23. Et adscendit gloria Iehovae e medio urbis, et<br />
stetit super montem qui est ab oriente urbis.<br />
Hic repetit Ezechiel, quod ante vidimus, nempe<br />
Deum sicuti elegerat montem Sion tandem répudiasse,<br />
quia locus ille pollutus fuerat multis sceleribus<br />
populi. Iudaei fingebant Deum quodammodo<br />
apud se captivum teneri. Nam hac fiducia tantum<br />
sibi dabant licentiae. Ostendit igitur propheta non<br />
obstringi Deum, quo minus alio migrare queat ubi<br />
ita visum fuerit: quod maius est, pronuntiat iam<br />
ipsum migrasse et templum vacuum esse eius gloria.<br />
Fuit quidem hoc fere incredibile. Nam quia<br />
pollicitus fuerat Deus se perpetuo illic habitaturum,<br />
vix potuit venire in mentem fidelibus, promissione<br />
sua neglecta templum quod elegerat relinquere.<br />
Sed interruptio haec non obstitit, quominus promissio<br />
semper fuerit vera et rata. Deus ergo non<br />
deseruit prorsus montem Sion, quia tenenda est<br />
opposita promissio de reditu. Quum ergo tempo7<br />
rale esset exsilium, et post septuaginta annos restituendum<br />
esset templum, haec inter se conciliari<br />
poterant: nempe Deum alto migrare, et tarnen<br />
sacrum manere locum ilium, ut scilicet post transactum<br />
tempu8, quod Deus praefixerat, iterum restitueretur<br />
eius eultus in templo, et in monte Sion.<br />
Dicit autem Dèum visibüi modo ex urbe egressum<br />
esse, et Cherubim simul: imo Deum fuisse gestatum<br />
super alas Cherubim, quemadmodum etiam alibi<br />
loquitur scriptura: et hoc facit, quia defixi erant<br />
Iudaei in symbolis externis: et quum area foederis<br />
inclusa esset in sanetuario, nemo persuasisset Deum<br />
posse illinc avelli. Hoc igitur respectu propheta<br />
dicit Cherubim alio transvolasse, et simul gestatum<br />
fuisse Deum super ipsorum alas. Iam addit,<br />
24. Et spiritus sustulit me, et reduxit me in<br />
Chaldaeam ad captivitatem, in visione, in spiritu Dei.<br />
Et adscendit desuper me (hoc est reliquit me) visio<br />
quam videram (addamus et alterum versum):<br />
25. Et loquutus sum captivitati eunetos sermones<br />
Iehovae, quos mihi ostenderat (quos videre me fecerat).<br />
Propheta hic confirmât quod initio dixit, hanc<br />
scilicet vi8ionem fuisse oblatam divinitus, non autem<br />
fuisse inane et fallax aliquod spectrum. Difficilis<br />
enim creditu erat haec prophetia, ideo oportuit<br />
omnem dubitationem tolli, ne quis obiieeret Deum<br />
non fuisse autorem visionis. Dicit igitur se sublatum<br />
fuisse a spiritu Dei et reduetum in Chaldaeam.<br />
Admonuimus prophetam locum non mutasse: quanquam<br />
nolitn hac de re contendere si cui aliter probetur.<br />
Sic tarnen statuo, quum propheta maneret<br />
in exsilio, vidisse non humano modo, sed spiritu<br />
prophetico Hierosolymam, et reliqua de quibus disseruit.<br />
Sicuti ergo fuerat Hierosolymam devectus<br />
per spiritum, ita in exsilium reductus fuit. Spiritus<br />
autem hic opponitur naturae, quia scimus adspectum<br />
nostrum finiri certo spatio. Iam si minimum ob-<br />
8taculum occurrat, visus noster non transsiliet quinque<br />
vel sex passus. Sed ubi spiritus Dei nos illuminât<br />
, incipit nova facultas in nobis vigere, quae<br />
minime naturae modo aestimanda est. Tenemus<br />
nunc quo sensu dicat Ezechiel se fuisse reductum<br />
in Chaldaeam spiritu Dei, quia scilicet erat tanquam<br />
homo ecstaticus. Fuerat enim raptus extra se:<br />
nunc autem relinquitur in statu suo ordinario. Et<br />
hue etiam pertinent istae voces, in visione, in spiritu<br />
Dei. Visio enim rei opponitur. Nam si propheta<br />
reductus fuit per visionem, sequitur non re<br />
ipsa fuisse Hierosolymae, ut retrahendus fuerit in<br />
Chaldaeam. Nunc quaestioni occurrit, quae moveri<br />
poterat: quomodo tanta sit efficacia visioni? Revocat<br />
igitur nos propheta ad potentiam spiritus, quam<br />
metiri fas non est nostro modulo. Quum ergo incomprehensibilis<br />
sit operatio spiritus, ne miremur<br />
si propheta per visionem tractus fuerit Hierosolymam,<br />
deinde in exsilium reductus. Âdiungit, visionem<br />
a se recessisse: quibus verbis commendat<br />
suam dootrinam, et extollit supra cunctos mortales,<br />
quia se ipsum disoernit quatenus erat homo a legato<br />
Dei, abiit a me visio inquit. Vult ergo propheta<br />
hie considerari bifariam, hoc est tanquam<br />
privatus homo, ut sit unus ex grege : neque in hac<br />
qualitate quidquam autoritatis obtendit, quasi loco<br />
Dei sit audiendus. Sed ubi spiritus ipsum agebat,
Change language