viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE
viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE
viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
235 PRAELEC 3TIONES 236<br />
discerneret a profanis gentibus. Quum ergo ita<br />
procul accersiverint detestabiles ritus, et id fecerint<br />
relicta et abiecta lege Dei, nonne hinc colligimus<br />
dignos fuisse extreme» iudicio? Interea notemus,<br />
quam Deus nos diu toleravit, si perstamus in nostra<br />
contumacia, nihil aliud esse residuum, nisi ut luce<br />
doctrinae exstincta alio modo se Deum esse ostendat.<br />
Nam sermo propheticus est nobis instar speculi,<br />
in quo se repraesentat Deus. Ubi autem<br />
claudimus oculos, imo proiioimus speculum ad pedes,<br />
et confringimus, tunc Deus alio modo se nobis<br />
ostendit : hoc est non amplius ostendere nobis faciem<br />
suam dignatur, sed manu sua nos docet, et potentiae<br />
suae experimento convincit nos impiae obstinationis,<br />
quod noluerimus subiicere nos eius doctrinae.<br />
Sequitur,<br />
13. Et fuit quum prophetarem, tunc Phalatias<br />
filius Banaiae mortuus est: et cecidi super faciem<br />
meam, et clamavi voce magna, et dixi, Heus Dominator<br />
Iehovah, tu consumptionem fades residui<br />
Israel ? •<br />
Minime dubium est, quin eodem tempore quo<br />
oblata fuit visio servo Dei, mortuus fuerit hie Phalatias.<br />
Yidebimus quidem in âne capitis prophetam<br />
semper fuisse in exsilio: sed tunc visus est sibi<br />
esse raptus in templum, et visus est etiam sibi adspicere<br />
mortuum Phalatiam. Et tarnen probabile<br />
est domi suae esse mortuum, non autem in vestibulo<br />
aut limine templi. Sed scimus visiones locis<br />
non esse affixa8. Sicuti ergo fuit per visionem<br />
Ezechiel in teinplo, ita etiam vidit mortem Phalatiae:<br />
et hoc modo coepit Deus quodam praeludio<br />
ostendere maturam esse cladem urbis. Nam Phalatias<br />
erat ex praecipuis gubernatoribus, quern admodum<br />
dictum est. Nee dubium est quin vir fuerit<br />
magnae existimationis. Ergo praesagium fuit publici<br />
interitus mors Phalatiae: hinc ilia prophetae exclamatio,<br />
Heus Dominator Iehovah, an tu facies consumptionem<br />
residui Israel? Nam restabat exiguus<br />
duntaxat numerus ex immensa multitudine. Rapitur<br />
Phalatias, hoc modo ostendit instare toti populo<br />
interitum. Fieri ergo non poterat quin propheta<br />
quasi attonitns caderet in terram, et exclamaret<br />
esse rem minime consentaneam, ut Deus ita<br />
reliquias Israel consumeret. Oportuit eniin aliquid<br />
residuum manere, quemadmodum alibi et saepius<br />
vidimus: etiam in communi totius populi clade<br />
Deum tarnen spem aliquam facere, ne foedus suum<br />
prorsus aboleretur. Hac de causa nunc propheta<br />
exclamât.<br />
Postrema lectione descripta nobis fuit prophetae<br />
querimonia et lamentatio ob mortem Phalthiae. Audierat<br />
quidem a spiritu Phalthiam, et eius similes<br />
esse impios contemptores Dei, et qui corruperant<br />
totum eius cultum: exclamât tarnen quum videt<br />
eum mortuum, ac si omnia essent perdita. Sed<br />
tenendum est, prophetam hon loquutum fuisse ex<br />
sensu proprio. Respexit enim qualis esset existimatio<br />
et dignitas Phalthiae. Nee dubium est quin<br />
excelluerit inter alios proceres, ut magna pars populi<br />
statum suum pendere putaret ex eius consilio<br />
et prudentia. Quum ergo putarent fere omnes<br />
Phalthiam esse columen urbis et regni, non mirum<br />
est quod propheta ex communi sententia omnium<br />
prae admiratione interrogat an velit Deus consumere<br />
quidquid est residui in populo. Et alludit ad<br />
nomen viri. Nam d?B est evadere, unde D'B^B<br />
vocantur superstites, et qui salvi evaserunt ex aliquo<br />
periculo vel clade. Quum ergo Phalthias etiam<br />
ipso nomine praeferret tale aliquid, nempe si quid<br />
spei esset et salutis ipsis, residere in eius persona,<br />
hac ratione propheta quaerit an Deus velit perdere<br />
reliquias populi sui. lam sequitur,<br />
14. Et fuit sermo Iehovae ad me, dicendo.<br />
15. Fill hominis, fratres tui, fratres tui, viri<br />
propinquitatis tuae, et omnis domus Israel tota ipsa:<br />
quibus dixerunt ipsis incolae Ierusalem, Procül<br />
discedite a Iehovah, nobis data est terra in haereditatem.<br />
16. Propterea die, Sic dicit dominator Iehovah,<br />
Quia procul eiecti estis inter gentes, et quia dispersi<br />
estis per terras : ideo (copula enim resolvi debet in<br />
illativam, ideo) ero ipsis in sanctuarium parvum<br />
(vel paucitatis) in terris ad quas venerunt.<br />
Hie videtur oblique Deus perstringere servi<br />
sui incogitantiam, vel potius errorem populi, quia<br />
diximus prophetam pronuntiasse non quid sentiret<br />
ipse privatim, sed quid receptum esset vulgo. Quidquid<br />
sit, frespondet Deus querimoniae, quam vidimus,<br />
et ostendit etiam si tollat e medio qui eminent<br />
et conspicui sunt, videnturque esse fulturae urbis<br />
et regni: tarnen non ideo ecolesiam periisse, quia<br />
habeat rationes occultas, quibus earn conservet, non<br />
splendida et magnifica pompa, ut loquuntur: sed ut<br />
tandem admirationi sit eius incolumitas. Summa<br />
est igitur, quamvis non tantum Phalthias, sed omnes<br />
regis consiliarii, omnes populi duces intereant,<br />
tarnen Deum posse sub infirmitate operari, ut ecclesia<br />
sal va uihilominus maneat: atque ita admonet<br />
reliquias non esse quaerendas in ordine illo qui<br />
tunc apparebat, sed potius in hominibus gregariis<br />
et contemptis. Nunc tenemus Dei consilium in hoc<br />
responso. Dicit itaque, Fratres tui, fratres tui, et<br />
vir propinquitatis tuae. Revocat hie servum suum<br />
ad exsuies et captivos, e quibus unus ipse, erat:<br />
quasi diceret illos non ita exsectos fuisse ab ecclèsia,
Change language