viginti capita prioba. - Archive ouverte UNIGE

237 IN EZECHIELIS PROPH. CAP. XL 238
quin adhuc essent aliquo numéro. Visus quidem quietus et securus manebat. Nam hie refert verba
fuerat Dens ipsos abdicare quum eiiceret e terra civium Hierosolymae, quod scilicet praeferrent se
promissa : sed nunc ostendit censeri inter suos filios, exsulibus, imo iactarent illos esse alienates a po­
quamvis exhaeredati fuerint a terra Chanaan. Et pulo sancto, quia extracti erant in exsilium, vel
ideo bis repetit nomen fratrum, et adiungit viros sponte illuc migraverant. Quod dicunt, discedite
propinquitatis, quo magis reputet propheta se quo- procul, non debet proprie sumi in modo imperaque
esse ex eorum numéro. Qui hoc referunt ad tivo: sed ita resolvi debet oratio, utcunque procul
tria exsilia, exténuant vehementiam sermonis: imo discedant ipsi e sanotuario, nobis manebit terra in
dum obtrudunt alienum commentum, avertunt lec- haereditatem. Yidemus ergo ut cives Hierosolymae
tores a genuino prophetae sensu. Quin potius, ut sibi placuerint, et blanditi fuerint in sua quiete,
nuper attigi, Deus hie castigat prophetam suum, eo qaod adhuc fruerentur patria, Deum in templo
quod perverse restringat ecclesiae corpus ad cives colerent, et staret qualecunque nomen regni.
Ierusalem : quasi diceret, Israelitae, quamvis captivi Quum ergo ita sibi delitias facerent, Deus ex oppo­
8int, an tibi videntur esse extranei? adeoque non site ostendit eos excaecatos esse superbia, quoniam
relinques ipsis locum in ecclesia? Sunt igitur non abiecerit captivos in perpetuum, quamvis tem­
fratres tui, fratres tui, inquit, et viri propinquitatis poralem de ipsis poenam sumpserit. Fuit autem
tuae. Ergo emphatica est repetitio, et tendit in haec valde stolida gloriatio, quod sese extulerint,
eum finem, ut desinat propheta metiri gratiam Dei quia nondum concesserant in exsilium. Qualis enim
salute unius urbis, quemadmodum fecerat. Quia erat interea ipsorum status? Certe rex ipse cooper-
enim repente mortuus fuerat unus homo, putabat tus erat ignominia: deinde scimus quid paulo post
actum esse de omnibus. Interea non videbat se ipsis contigerit. Redacti enim fuerunt ad tantam
facere iniuriam miseris exsulibus, quos Deus ita inopiam, ut matres ipsae vorarent filios suos, ut
expulerat e terra Chanaan, ut tarnen maneret spes sterquiliDium ederent qui nutriti fuerant in maxi-
aliqua misericordiae : quemadmodum prophetae ommis lautitÜ8. Imo ante urbem obsessam quid tarnen
nes ostendunt, et paulo post videbimus. Est autem ipsis erat reliquum, ut ita sese extollerënt? sed
hie locus dignus observatu, ut discamus non aesti- hinc colligimus quanta fuerit ipsorum pertinacia,
mare statum ecclesiae ex vulgari hominum iudicio. quod obduruerant ad flagella Dei. Fecit igitur
Deinde etiam ex splendore, qui plerumque oculos stupor ille, ut Deus ipsos subigere non posset. lam
simplicium perstringit. Ita enim fiet, ut putemus qualis est ista ferocia, quum insultant miseris ex­
nos reperiis8e ecclesiam, ubi nulla erit, et desperesulibus quasi sint eiecti procul a Deo? Atqui
mus si se oculis nostris non offerat: quemadmodum Ezechiel erat unus ex illis eiectis, Daniel, et socii.
hodie videmus multos obstupefieri magnificis illis Scimus etiam Hierosolymae celebrem fuisse pieta-
pompis, qua* in papatu refulgent. Illic audacter tem Danielis, xxt omnes agnoscerent quasi singulare
volitat in ore omnium ecclesiae nomen: deinde aliquod lumen et ornamentum aetatis suae. Quum
etiam proferuntur insignia: simplices rapiuntur ad ergo Daniel pro eximia pietate esset in tali pretio, qui
inane illud spectaculum: ita sub nomine ecclesiae fieri potuit ut cristas adversus ipsum érigèrent, qui
trahuntnr in exitium, quia statuunt illic esse eccle­ sibi multorum scelerum erant conscii, nempe prosiam,
ubi est decor ille qui ipsos fallit. Ex oppofani homines, pleni omni spurcitia, addicti crudelisito,
multi quia non possunt cernere oculis ecclesiam, tati, fraudibus, periuriis, deinde foetidi suis scorta-
et digito notare, quodammodo insimulant Deum tionibus, infames etiam sua intemperantia? Quum
falsitatis, ac si exstincti essent omnes fidèles in ergo videmus ita audacter ipsos insultasse fratribus
mundo. Tenendum igitur est, ecclesiam saepe mi- suis, ne miremur si hodie papistae quoque ferociant,
rabiliter conservari in latebris: deinde ecclesiae quia retinent successionem ordinariam, et ecclesiae
membra esse non fastuosos homines, vel qui vana titulum, si dicant nos esse reiectitios, et ab ecclesia
ostentatione conciliant sibi venerationem apud stul- resectos, atque ita indignos qui locum vel nomen
tos: sed potius gregarios homines, quorum nulla inter Christianos occupemus. Si ergo ita hodie
est existimatio. Habemus memorabile eius rei exem- insolescunt contra nos papistae, non est cur nos
plum, quum Deus prophetam suum a praecipuis conturbet ipsorum fastus: sed in hoc speculo disca-
Hierosolymae ducibus revocat, non ad alios duces, mu8 ita semper fuisse actum. Erat quidem aliqua
qui possint trahere homines in admirationem sui, ratio cur cives Hierosolymae dicerent captivos esse
sed ad exsules miseros, quorum dissipatio poterat procul eiectos. Certum enim erat, exsilium iustam
ipsos reddere despicabiles. Docet igitur manere fuisse scelerum poenam: sed interea quomodo aude-
aliquas reliquias etiam in Chaldaea. lam sequitur, bant se discernere ab aliis, quum vita ipsorum esset
quibus dixerunt incolae Hierosolymae, Discedite pro- deterior? Deinde, quum iam Deus tulisset de ipsis
cul a sanctuario Iéhovae, nobis data est terra. Hie sententiam, non potuit certe dissimilis esse eorum
Deus invehitur in arrogantiam populi, qui domi conditio, de quibus iudex sententiam suam pronun-