Aðgerðasjúklingar liggja ekki aðgerðalausir II - Hirsla - Landspítali

121
Marta Kristjana Pétursdóttir
og leita leiða til að bæta hjúkrunina enn frekar. Það gerir hjúkrunarfræðingurinn ekki
nema hann hafi skilning á því sem sjúklingurinn gengur í gegnum. Það er ljóst að
það má bæta verkjalyfjafyrirmæli og verkjalyfjagjöf þessa sjúklingahóps. Niðurstöður
athugunar minnar gáfu tilefni til þess að ræða þær meðal hjúkrunarfræðinga á
deildinni og meta hvort innleiða skyldi staðdeyfingu á húð sem viðbótarverkjameðferð
við töku brjóstholsdrena. Í dag er notkun verkjadeyfingar á húð fyrir drentöku
orðin nokkuð almenn á deildinni en þó ekki alger. Í framhaldinu er æskilegt að
útbúa vinnureglur þar sem mælt er með að slík verkjastilling sé hluti af hjúkrunarmeðferð
við töku brjóstholsdrena. Kostir staðdeyfilyfsins eru að mínu mati ótvíræðir
og fátt sem ætti að koma í veg fyrir að taka upp notkun þess.
LOKAORÐ
Eitt af því flóknasta, sem hjúkrunarfræðingar glíma við í starfi sínu, er að veita
viðunandi verkjameðferð með eins litlum aukaverkunum og hægt er. Einnig verður
að hafa í huga að meðferð við bráðaverkjum getur verið flókin og felur í sér að skilja
áhrif margra samverkandi þátta sem áhrif hafa á verkjaskynjun. Verkir geta haft
margháttuð líkamleg og andleg áhrif á sjúklinga og þó einhverjum þyki verkir
samfara drentöku ekki tiltökumál vegna þess hve skammvinnir þeir eru skal ekki
gleyma því að sjúklingar lýsa mjög slæmum verkjum meðan þeir standa og að þeir
séu jafnvel með því versta sem þeir hafi reynt. Þessi reynsla situr með sjúklingnum
það sem eftir er sjúkralegunnar og jafnvel lengur. Staðdeyfing á stungustað brjóstholsdrena
getur því verið gagnleg viðbót við aðra verkjameðferð, fyrirbyggt neikvæða
reynslu og aukið ánægju sjúklings með meðferð. Meðferðin þarfnast þó
stuðnings starfsfólks deildarinnar og góðrar kynningar. Ný meðferð, sem byggir á
þekkingu og er prófuð á markvissan hátt, getur þannig orðið mikilvægt framlag til
þróunar hjúkrunar þar sem nýju verklagi er veitt brautargengi í þeim tilgangi að bæta
meðferð sjúklinga með brjóstholsdren.
HEIMILDIR
Akrofi, M., Miller, S., Colfar, S., Corry, P.R., Fabri, B.M., Pullan, M.D. o.fl. (2005). A
randomized comparison of three methods of analgesia for chest drain removal in
postcardiac surgical patients. Anesthesia Analgesia,100, 205-209.
Bruce, E.A., Howard, R.F., og Franck, L.S. (2006). Chest drain removal pain and its
management: a literature review. Journal of Clinical Nursing, 15, 145-154.
Carroll, K.C., Atkins, P.J., Herold, G.R., Mlcek, C.A., Shively, M., Clopton, P., o.fl. (1999).
Pain assessment and management in critically ill postoperative and trauma patients: a
multisite study. American Journal of Critical Care, 8, 105–117.
Carson, M.M., Barton, D.M., Morrison, C.C., og Tribble, C.G. (1994). Managing pain during
mediastinal chest tube removal. Heart and Lung: Journal of Critical Care, 23(6), 500-505.
Coulling, S. (2007). Fundamentals of pain management in wound care. British Journal of
Nursing, 16(11), S4-S12.
Coutaux, A., Salomon, L., Rosenheim, M., Baccard, A-S., Quiertant, C., Papy, E. o.fl. (2008).
123
122