eerste gezang

ïeu
GÓDS GROOTHEID IN DÏ
Ook gij verdient een plaats in dit mijn Zee-Gedicht:
Wél moet hij vaaren, die ons 't eerst heeft onderricht
De kunst, vanu, öVisch, na uwe vangst, te kaaken,
Waardoor veel duizenden aan 't eerlijk brood geraaken.
Gij, na uw' dood behoed voor 't rotten en bederf,
Verfterkt ons leevend. Ja gij houdt fcheeps-timmerwerf
In eenen frisfchen bloei: gij zegent onze baanen:
De nettebreier leeft door u: gij kroont het taanen
Met rijke winst, en doet de kookerijen gaan.
Gij kleedt en reedt matroos: ja van den Schipper aan,
Tot op den jongen toe, geeft gij hun kost en kleeders,
Gij bouwt zelfs huizen, ja Paleizen voor de Reeders
Der fnelle kielen, waar uw visfeher zich op waagt.
Gij, die door uw Gezang, 'twelk 'tkeurigst oor behaagt,
't Aaloude Vlaardingen der eeuwen hebt geheiligd,
En door uw' heldentoon die Stedemaagd beveiligd,
Meêr dan Amphion, de eer der wélbemuurde Stad (f),
Die in haar' ommekring tienmaal tien poorten had.
ó Hoogvliet,
groote wonder van de Nederduitfche Dichtkunde in zijne Eerekroon
voor Vlaardingen, dat zoo overfchoon niet gedaan hadde, dat wij
daar niets weeten bij te voegen, en den Leezer derwaards heenen
wijzen.
(») derwélbemuurdt Stad,]; Theles of Diofcopolis ook Kecatompyls
genaamd, Stad in Egypten.
•