eerste gezang

ï6 GODS GROOTHEID IN DE
Stilftaande, van 't Heel-Al 't vast' middelpunt zou zijn»
Een andre ftelling, meer gegrondvest in den fchijn
Van waarheid, was ook meer eenvoudig, en herftelde
Dien blaam, waardoor de zon beleedigd was, en velde
't Slotvonnis: dat deeze Aarde, ontzet Van zulk gebied
s
Waarvan liaari tegens recht, een opdragt was gefchied,
Eéns 's jaarlijks Kaaren loop doet om den zonbol heenen:
En, gansch bepaald, dien weg bok nimmermeer verkleenen j
Of ooit vergrooten mag: in een' zoo vasten kring,
Dat zij niet dwaalen kan in haar omwenteling.
De zon, der fterren vorst, is, in 't rijk der planeeterf
Het flipte middelpunt,-daar ze op haar' troon gezeten j
Elk één van deezen ziet in eenen wijden trans
Omloopen, die in zich, van aart heel zonder glafcs,
Maar onderfcheiden zijn in afftand, vlugte, en grootheid,
En rondom haar (ra), die zelf zoowel als deezen bloot leidt
Én
. (n") En roniin haar] Volgens de vermaarde ftelling vfri
KEPLER (een' Wijsgeer die in de Sterrekunde den naam van
Wetgeever verdient te draagen) doén de Planeeten of Dwaalfterren
van den eerften rang, haare omwenteling in bepaalde loopkringen»
welke door het midden van den zonneweg gaan; zijnde zij allé
onderworpen aan eene onveranderlijke wet, naar welke dezelve kegélkringswijze
rondom de Zon loópen, die haar tot eene algémeeno
Voedfter