eerste gezang

58 GODS GROOTHEID IN DE
Verflagen volken, ei verbant toch uwen fchrik!
Vreest niet dat een Tyran nu ieder oogenblik
Uw woonplaats nadert met verwoesting, roof, en moorden,
Dat een verpeste lucht in uw gezegende oorden,
AI uw bevolkte fteên ten fombren kerkhof maakt,
Dat ieder element op u zijn felheid braakt,
En dood en honger koomt in uwe velden blaazen!
Te veel, te veel kon u de onwcetendhcid verbaazen:
Door de oude dwaaling waart gij reeds maar al te lang
Voor de ingebeelde roê van zulk gefternte bang.
Die vreemde ballen zijn ontbloot van alle krachten:
Gij moet in onzen kring als reizigers haar achten,
Die, in -verfcheidenheid van afftand, van de zon,
Ook beurtlings naadren tot die heldre ftraalenbron;
Gefchapen, om te gaan door lange kegelkringen,
Somtijds verfchijnend (a) hier, voor 'toogderftervelingen,
Niet
zijne Verhandeling van 't Noorderlicht (V. Deel, Vraage 24) eene
andere gedachte omzichtiglijk als twijfelachtig op, welke echter
niet min waarfchijnlijk is, dan die wij hier hebben ter neêr
gefield.