eerste gezang

4i8 GODS GROOTHEID IN DE
Die fterke kracht, die gaaf van hoog en wél te denken
Zijn eigendommen, die Natuur flechts wilde fchenken
Aan groote geesten, en ook maar aan hun alleen;
Maar zou verbeelding wel haar vuur vol zeldzaamheên
En toverglanfen ook niet in 't gezicht doen branden,
Der grootfte geesten, die een glorie zijn der Landen?
ö Ja: maar 't Oordeel maakt dien brand ten helder' licht.
Die toomelooze ftap wordt dan voor ons gezicht
Een ordenlijke gang, wien iedereen moet roemen.
Hun manlijke achtbaarheid laakt echter geene bloemen,
Maar kiest en fchikt en' deelt door een bedreeven hand
De verwen, en fchakeert die deftig met verftand.
Ze is niet verkwistig met dezelven, ook niet gierig,
Zij deelt haar uit met maat, en plaatst haar daar zij tierig
En geurig ftaan en best voldoen aan onzen fmaak.
Verheven Redenaar (£) wiens nette en zuivre fpraak
Voor Milo heeft gepleit! dat groot, dat lof lijk Oordeel
Sprak zelf door uwen mond in 't recht, tot Milo's voordeel.
ö' Medevrijer
(Z>) Verheven Redenaar"] MASCUS TULLIUS CICERO naamelijk,
de vader der Romeinfche Welfpreekendheid.