eerste gezang

SCHOONHEDEN DER NATUUR, Zevende Gezang.
Voor hooge meesters in de Staatkunde, uwe wetten
Gefchikt gegeeven, en voor 't volk vast willen zetten!
Gij naamt daartoe 't patroon eerst uit het merg en pit
Van Gods Natuurwet, die in onze harten zit,
En als de hoofdwet, waar wij fteeds naar moeten leeven,
Door vingren van Gods hand ons hart is ingefchreeven>
Waarvan het éérst is, en het hoogfte hoofdgebod,
En onveranderlijk in rang, zijn' Heer en God
Te moeten dienen, op een wijz', der Godheid waardig;
Te wcezen goed, oprecht, eenvoudig, fteeds rechtvaardig;
En zijnen Evenmensch, in 't ondermaansch gewelf
Door God met ons geplaatst, te minnen als zichzelv'.
Om alle fchclmerij in tucht en toom te houên,
Zaagt gij, de Wet, de Schaal, en 't Zwaard, u toevertrouwen,
Gerechtigheid! die wijs, de misdaan richt en ftraft.
Gij flaat: maar hoe! vindt dan de ftraf die gij verfchaft,
Ja de ijsfelijkfte zelfs, in zaaken eeuwig wraakbaar,
Voor naberouw het hart der menfchen ongenaakbaar?
Verfchrikt, verbetert ons dan uw kaftijding niet?
Hetfchelmftuk wordtgeftraft, maar ach! tot uw verdriet,
Geheel vergeefs; en 't durft ftoutmoedig nog rinkinken
Met grootfehen tred, en met zijn euvlen moedig blinken:
Zelfs