eerste gezang

SCHOONHEDEN DER NATUUR. Derde Gezang. x 4
5
Men hoort haar naauwelijks, zoo Raauw is haar geluid»
Haar eerst begin is klein, en, in haar' loop geRuit
Gaat zij zeer langzaamvoórttmaar'k zie haar'aandrang groeien:
Zij krijgt meêr krachtenj't welk haar vlugger zal doen vloeien,
'k Zie op de vlaktens reeds haar' loop verwonderd aan.
'k Zie bronnen, beeken, ja zelfs ftroomtjes, op de baafti
Van haar' gezwinden loop, geftadig haar ontmoeten.
Die Golfjes koomen haar als haare Leenvrouw groeteri
Dié biên haar hunne hulde en daarop groeit haar moed,
Juist even zooveel als de grootheid van haar' Vloed.
Hoe onberoemd haar naam mogt in haar' oorfprong weezen}
Zij wordt nu overal geëerbiedigd en gepreezen»
Nu is de bron een ftroom, die, milde vruchtbaarheid s
En waar hij kooirit alömm' een' overvloed verfpreidt.
Hij fchenkt de Reden, die hij op zijn waterwegen
Bekabbelt, overvloed van alle heil- eh zegen.
Nutorschtzijnbed, zoo diep, zoo breed, zoo uitgeftrekt,
Terwijl het zwaar gewigt zijn' hoogmoed telkens wekt*
Op zijnen waterrug de rijkstgelaaden zwaartens;
Zijn vloed, beteugeld door een groote reeks gevaartens
Van dijk en dam en wal, Rroomt met gezwollen rug
Nu moedig heenen door de fchoongewelfde brüg.
K
Terwijl