eerste gezang

SCHOONHEDEN DER NATUUR. Zevende Gezang. 477
En zijnde een voedRerling van Kunst en Weetenfchap,
Hief hij die beiden op, tot zulk een' hoogen trap,
Waardoor in 't Rijk, daar eerst de onkunde was aan't groeien
Nu Kunst en Weetenfchap, en fchoone zeden bloeien.
*
sf • JLL SLL
De groote Kunftenaar, de Schepper der Natuur,
Wanneer Hij in ons lag dat heerlijk wondervuur
't Welk doet verëenen, en dien trek die tot gezellen
En famenleeving ons geftaag doet overhellen:
Wou teffens, dat de mensch in alle zijne daên,
Zijn' evenmensch altoos tot nut ten dienst zou ftaan;
Als zijnde een vruchtbre bron van veel behulpzaamheden:
Dat hij, om onderling tot bijRand toe te treeden,
Verlangend, zijnen tijd, hoe vol verandering,
Blijde af zou loopen, in een' ruimen zegenkring;
Dus was uw wijze wil, ó God van alle goden!
Gij fchenkt hem wijsheid, juist zooveel hij heeft van nooden.
regeering van geheel Rusland gekoomen was, of hij kwam ten
eerften over, in Holland, en leerde daar de Scheepsbouwkunde en
Koopmanfchap; welke beide kundigheden hij voorts ging voltrekken
in Engeland: vanwaar hij overfteekende naar Parijs, op de
beroemde IloogeSchoole, aldaar in verfcheidene andere verhevene
Weetenfchappen kundig werd; en dus rijk van begaafdheden naar
zijn vaderland te rug keerde.
In