eerste gezang

m 'GODS GROOTHEID IN DE
Gij temt de zee: gij zijt beteuglaars van de vloên:
Gij leidt de fchepen, hoe de baaren flaan en woên,
Van 't Oosten naar het West, van 't Zuiden naar het Noorden.
Gij fchrijft den weg hun voor, naar alle weereldöorden.
Een Staal, geftreeken aan den Zeilfteen, en gekeerd
Naar 't Noorder-Aspünt, heeft de dwaaling overheerd.
Een aantrekkracht, die daarin heimlijk is verfchoolen,
Maakt dat het Raai niet wijkt, en 't fchip niet kan verdoólen.
Duswordt dat wonderwerk,hoe vreemd voor ons(«),volbragt.
Het toont het Noorden ons onfeilbaar door die kracht,
En 't fchip daardoor beftuurd kan in de droevigfte uuren
Bij 't woên van wind en vloed de ftormen zelfs verduuren.
Gij,
(n) hoe vreemd voor ons,] De waare oorzaak van de draaijing der
Naaide, die aan den Zeilfteen geftreeken is, naar het Noorden,
is volftrekt onbekend. Dit is één van de alleröndoorgrondelijkfte
natuurgeheimen: ,, De Wijsgeer (zegteen groot Natuurkundige)
„ tracht de oorzaak van dit groote wonder te weeten: hij gebruikt
„alle moogelijke Wiskunftige oeftening, enz.: Echter na veele
„ jaaren lang alle zijne moeite te hebben te koste gelegd, zal hij
,, nog bekennen moeten, dat hij zich zei ven niet verftaat, of het
„ verdriet hebben, van aan anderen zijne ftelling niet verftaanbaar
,, te kunnen maaken : Zie den Heer PLUCHER, Spe&acle de l*
„ Nature of Schouwtooneel der Natvur, IVde Deel, bladz. 570.