eerste gezang

SCHOONHEDEN DER NATUUR. Vierde Gezang. 579
En zulk een tijd doet uw beRaan u niet verliezen.
Zelfs zoude een kenner, u wel boven 't nieuwe kiezen;
Want uw doorvoedend graan, veel jaaren lang (w) bewaard,
Is nutter voor 't gebruik, waartoe het is gefpaard.
Een moolen, dien de wind of 't water kan beweegea,
Verbrijzelt u, en brengt, het menschdom tot een' zegen,
U tot witachtig ftof: tot U een werkzaamheid
Een' trouwen bijftand door zijn gistingen bereidt,
En
derd airen gaf. En over dit onderwe»p doet hij ons vernuftig opmerken
de oplettendheid der Natuur, of liever der Voorzienigheid,
welke gewild heeft dat van alle graanen, datgeen, 't welk zonderling
gefchikt is tot voedfel van den Mensch, het allervruchtbaarfte
en overvloedigfte zoude zijn.
(w) veel jaaren lang"] Degeleerde Romein, VARRO, zegt, in
zijne Verhandeling over het Buitenleeven, I Boek 5 Hoofdftuk,
dat de Tarw vijftig jaaren lang goed blijft, als dezelve nog in de
«Ir zijnde, in de aarde gekuild, en wel met ftroo bedekt wordt,
en dus bewaard is tegen vogt en toegang der lucht. Men leest in
de Memoires de V Academie des Sciences, van het jasr 1708, bladz 63,
dat in't jaar 1707, in het Kafteel van Metz gevonden was, een
onderaardsch hol, en daarin een groote hoop van Tarw, met een
Gedcnkfchrift daarbij liggende, aantoonende, hoe die graanen in
't jaar 1578, onder de regeering van HENDRIK den Derden,
aldaar waren gelegd. Die Tarw was nog zoo frisch, als of ze maar
pas een jaar te vooren was ingezameld: Het brood daarvan gebakken
, en aan den Koning en zijn hofgezin aangebooden, is volmaakt
goed bevonden: dienvolgens was dit graan'130 jaaren goed gepleeven.
S 4