eerste gezang

254 GODS GROOTHEID IN DE
En gij wier frisfche kelk is dicht-inëengefiooten,
Gij wordt met recht geteld bij all' de Hof bloem-grooten
Eenkleurig zijnde, zijc ge een frisfche en trotfche bloem
Veranderd, is 't verfchot van kleuren u een roem:
Uw veelerhande kleur, u uit uw' aart niet eigen,
Kan vaak het bloemziek hart in liefde tot u neigen:
Gij klaagde aan Vrouw Natuur, als hadd' zij u misdeeld.
Wijl ze in de Leliën had eenen reuk geteeld,
En u de kleur alleen tot een fieraad gegeeven.
Zij door eene eedle zucht tot uwen roem' gedreeven,
Borduurde uw' trotfchen kelk met veelerhande kleur.
Gij overtreft aldus, fchoon gij haar wijkt in geur,
Die blanke pronkbloem, die den fcepter graag zou zwaaien,
Maar 'k zie 't fchakeerfel,'twelk zoo grootsch u kan verfraaien
In deezen Lentetijd vrij Rerker dan voorheen,
Nu weder flaauwer zijn, als of het gansch verdween:
Is 't blanke Leliewit van 't zuiver hart een teekenj
Uw kleurverandering in twee-en-vijftig weeken,
Toont ons zeer leevendig en allerduidlijkst aan
AH' die verwisfeling, waar wij hier bloot voor flaan.
Maar
de Verdichtfelfchrijveren) die doorApoLLo in eene Zonnebloem
zoude veranderd zijn.